چهل روز مماشات، کافی است
[۱]. برخی افراد مدام تکرار می‌کنند چرا می‌گویید دشمن؟ دشمن کجا بود؟ اگر ما با دشمن کاری نداشته باشیم، آنها را با ما چه کار؟ برای اینها، تاریخ پدرانمان را به گواه می‌گیریم، آن روز که جنگ تحمیلی را شروع کردند، آن روز که فتنه‌سازی کردند، آن روز که نفوذ درست کردند، آن روز که مسئله را حجاب جار زدند و خود به حجاب هتک حرمت کردند، آن روز که زن و مرد ما را کشتند و به گردن خودِ ما انداختند، آن روز و هم امروز که عوامل تروریستی را به جان مردم انداختند، آیا در همه اینها دست دشمن به چشمتان نمی‌آید؟ باز هم می‌گویید کو؟ کجا؟
[۲]. دشمنیِ دشمن حرفی نیست که یک‌بار و دوبار بتوان آن را انکار کرد این قصه‌ی درازی است که «یکی بود یکی نبود»ش آن‌وقت شروع شد که ایران بود و مقتدر نبود، مظلوم بود و قوی نبود اما به یک «یاعلی» دست به زانو شد و جان گرفت و تمام‌قد در مقابل همه‌ی استکبار قامت راست کرد. آن‌وقت بود دشمنی‌ها، خیانت‌ها، خباثت‌ها و نفوذی‌ها سرازیرش شد، چرا؟ چون این ملّت مثل کوه ایستاد تا بر سر آرمان‌های اسلامی‌اش بماند و اینک چون قوی‌تر و قدرتمندتر و استوارتر شده است، دشمن گیج است، منگ است، دیوانه شده به هر فکر پوسیده‌ی رذیلت‌بار چنگ می‌زند تا تکه‌ای از جان ایران را بِکَند.
[۳]. دشمن تلاش می‌کند تا عزم ملّی ما را به هم بریزد، ما را به هم بی‌اعتماد کند و حرفِ ناحقّ خود را حقّ جار بزند. در یک کلام، او، می‌خواهد ذهنیّات مردم را خراب کند، او امکانات قوی و زیرساخت‌های ایران را رصد می‌کند، می‌بیند که ایران قوی است، می‌بیند که از این روزنه، ورودی‌ای ندارد، پس چاره را در دروغ‌پردازی، شایعه‌پراکنی و تهمت به نظام و مسئولین می‌داند تا ذهنیّات را پر کند از خرابی، بنابراین، چالش امروز ما با دشمن آسان نیست، اما ثابت کردیم «مرد قوی و مقتدر این میدان‌ها، ما هستیم».
[۴]. و اما، چند درخواست؛ بدانیم و بخواهیم: بزرگ‌مردانِ شجاعِ امنیت، ما از وقتی چشم باز کردیم، امنیت دیدیم و آرامش، و این جز با رشادت شما و شهادتِ شهدا فراهم نمی‌شد، اینک که چند صباحی همه‌ی ایادی کفر، این گوهر نایابِ ما را نشانه گرفته‌اند، به شما می‌گوییم مماشات با این قماش کافی است، یک روز مماشات از روی رافت، دو روز مماشات برای هدایت، ... چهل روز مماشات دیگر بس است، لطفا «مقتدرانه» پاسخشان را بگویید.
ای آنانی که هنوز دشمنیِ دشمن را باور ندارید و می‌گویید «کار نظام است»، «اینها همه مردمند»، لحظه‌ای تامل کنید، ببینید آیا شما که مردمید، در کیف و کوله خود اسلحه حمل می‌کنید؟ آن هم‌وطن که طاقت زخم برادر را نداشت، فکر ترور در سر می‌پروراند؟ چشمانتان را باز کنید، گوش‌هایتان را تیز کنید، جبهه را تشخیص دهید که اگر از این خواب بیدار نشوید، با لگد همین دشمن خواهید پرید. مرز خود را با دشمن روشن کنید.
و اما شما مردم نجیب و مظلوم و همیشه مقتدر ایران، محکم‌تر از دیروز در کنار هم بایستید و دست‌ها را به هم بفشارید، مبادا وسوسه‌ی دشمن در صفوف یکپارچه‌ی شما اختلال بیندازد. یقین بدانید دشمن مایوس است و ناامید، این را خود بیان می‌کند، اما از تلاش دست نمی‌کشد، پس بایستید و آمادگی و اقتدار خود را حفظ کنید، چراکه حقّ است سخن باری‌تعالی که فرمود:
«وَلْیَنْصُرَنَّ الله مَنْ یَنْصُرُهُ اِنَّ اللهَ لَقَویٌّ عَزیزٌ»(سوره حج؛ آیه ۴۰)
و خداوند کسانی را که او را یاری کنند(و از آیینش دفاع کنند) یاری می‌کند. خداوند قوی و شکست‌ناپذیر است.