🚨 بسیار مهم / پشت پرده پروژه قهرمان سازی از قاتلین 🔸 مظلوم نمایی ادامه خواهد داشت تا مسلحینِ تکفیری-تجزیه‌طلب از راه برسند و دست به سلاح ببرند! آن وقت میدان از آشوبگر به تروریست تحویل داده می‌شود و رسانه‌ها تیتر خواهند زد: " آغاز خون خواهی " ۱۴۰۱/۹/۲۳ 🔺 در هشتاد روز گذشته ایران درگیر ناآرامی‌هایی بوده که قرار بود در ده روز اولش کار کشور را تمام کند. در فاز دوم این ناآرامی‌ها به شکل ویژه‌ای تلاش شد خشونت در خیابان افزایش یابد تا با بازتاب برخورد پلیس و نیروی امنیت (که چاره‌ای جز پاسخ متقابل نداشته) اینطور القا کنند که آنها در حال سرکوبند. اما نیروی مدافع امنیت در ایران، با درک درست این سناریو کثیف، حاضر شد کشته شود اما نکشد تا ایران نشود. در همین ایام بیش از ۳ هزار قبضه سلاح وارد شده به کشور، توقیف و ده‌ها تیم عملیاتی متلاشی شده است. 🔺 نکته اصلی اما دو گروه هستند که بیانیه‌هایشان توجه رصدکننده‌های تحولات جنگ احزاب را به خود جلب کرده است: 🔸 گروه اول تجزیه طلبانی که می‌خواهند مسلحانه اقداماتی را رقم بزنند و یک شهر را مرکز خود برای پروژه‌ی سوریه‌سازی کنند. 🔸 گروه دوم تکفیری‌هایی هستند که مشابه همین را در دستور کار دارند. هر دو گروه امید دارند آشوب‌های محله محور، (که هسته‌ی اصلی لیدرهای آن متلاشی شده) جان بگیرد تا بتوانند از فرصتی که این آشوب‌ها (با گرفتن تمرکز نیروهای امنیتی ایجاد می‌کند) استفاده کرده و جنایت کنند. اما مسئله‌ی اصلی‌تر اینجاست که در این مرحله باید تلاش کنند به بهانه‌ای، اقدامات مسلحانه‌ای را رقم بزنند. 🔺 در همین راستا از روزنامه‌های غربگرا تا تکفیری‌ها و و دیگرانی روی مسئله ی "مظلوم نمایی برای قاتلین و قهرمان سازی از آنها" متمرکز شده‌اند. این ماجرا قرار است به کجا ختم شود؟ به این نکته دقت کنید: 🔸 اول فضا را احساسی می‌کنیم، بعد هشتگ پرانی می‌کنیم، بعد که افکار عمومی درگیر شد، نیروهای عملیاتی مسلح در ایران را فعال می‌کنیم تا علیه جنایت کنند. بعد نمی‌گوییم که این گروه‌های سازمان یافته مامورِ عملیات بودند، بلکه اینطور القا می‌کنیم که آنها کسانی هستند که متأثر از این فضا خشمگین هستند و دست به سلاح برده‌اند. سپس آنها را به عنوان قهرمان معرفی کرده و بعد برای آنها هم هشتگ می‌زنیم... 🔺 آیا این روند به سوریه سازی منجر می‌شود؟ شاید خوب باشد بخشی از متن بیانیه اتابک فتح‌الله‌زاده به عنوان یک مارکسیستِ مخالف جمهوری اسلامی را بخوانیم تا متوجه شویم که آیا درک آنها هم از قضیه این است که قرار است پروژه سوریه سازی روی میز باشد یا نه: سؤال این است چرا و با چه منطقی باید اینقدر مطمئن شد که کشور ما به شکل دیگر دچار سرنوشت سوریه نخواهد شد؟ اتفاقاً سرنوشت سه کشور عراق، سوریه و لیبی برای ما آموزنده است. تا زمانی که صدام و محمد قذافی در قدرت بودند اثری از سلفی گری، القاعده و داعش نبود. در سوریه نیز چنین بود. ابتدا کمیته انقلاب تشکیل داده و مدتی بعد از دل آن بیرون آمد؛ درست در خلأ قدرت سیاسی بود که این سه کشور دچار سرنوشت شوم شدند. به تلاش‌های تکفیری‌های جنوب شرق کشور و داعشی‌های جوانرود در ماه‌های اخیر و عملیات داعش در دقت کنید. 🔺 دقیقا هدف احیا تکفیری‌ها و زنده کردن تجزیه‌طلب‌ها و تحویل خیابان از به ست که با یک فضاسازی رسانه ای می‌رود تا از صفوف آشوبگران عضوگیری کند. بازی خیلی واضح است، عده ای عامدانه در این مرحله در حال مظلوم نمایی برای قاتلین هستند تا هسته‌های تروریستی از راه برسند و به اسم خون خواهی از قاتلین عملیات بکنند و سوریه سازی رسماً کلید بخورد... امروز از بی بی سی تا شرق و از تجزیه طلب اورجینال تا ملی گرای فیک برای قهرمان سازی از قاتلین بسیج شده‌اند؛ بلکه هسته‌های عملیاتی تکفیری-تجزیه‌طلب میدان را مسلحانه در دست بگیرند و اسمش را بگذارند خونخواهی! فریب بازی منافقین در این جنگ احزاب را نخورید. واجب است بر هر ایرانی که آگاه سازی کرده و دیگران را در جریان این نقشه شوم قرار دهد...