🔴 بررسی ابعاد پیش‌نویس برنامه ۲۵ساله همکاری ایران و چین
#بخش_سوم
🔸سند همکاری ۲۵ ساله از جنس ارتباط است؛ اما چگونه می‌توان «ارتباط» را از «استعمار» تشخیص و تمییز داد؟
در شرایطی که غربگرایان از روی غرض و برخی از روی غیرت در این‌باره اظهار نگرانی می‌کنند، می‌توان چارچوب مشخصی برای استدلال ارائه کرد.
یک ارتباط آن زمان که ارزشهای «آزادی»، «عدالت»، «امنیت» و یا «پیشرفت» را ناظر به یک ملت و کشور خدشه‌دار کند، تبدیل به استعمار شده است.
🔸اگر یک سند، استقلال و آزادیِ رفتاریِ ایران را خدشه‌دار کند، و یا در ارزیابی «داده‌ها» و «ستانده‌ها» عادلانه نباشد، و یا برخلاف امنیت و پیشرفت یک ملت و کشور باشد، سندی استعماری و استثماری است.
بررسی این سند توسط نهادهای ذی‌ربط و مهمتر از آن پروژه‌هایی که بر مبنای آن و با عدد و رقم خاص نوشته خواهد شد، و ارزیابی آن با شاخص‌های آزادی و عدالت و امنیت و پیشرفت چندان دشوار نخواهد بود.
🔸لذا نشستن و غیب‌گویی کردن از یک سند آنهم در برههٔ فعلی چندان منطقی جور در نمی‌آید و بیش از آنکه نگرانی از خود سند باشد، واهمه از اصل نگاه به شرق است که غربگرایان برای آشفته شدن از آن، انگیزه‌های شخصی و گروهی کم ندارند!
🔸اگرچه نفس نگاه به شرق یک استراتژی ملی و عاقلانه است، با این حال تدوین سند ۲۵ساله در زمانه‌ی دولت حجت‌الاسلام روحانی، به لحاظ
مواجه شدن افکار عمومی و گروه‌های سیاسی با آن ماهیتی دوسویه دارد.
دولت آقای روحانی در تمام این سالها مشخصاً غربگرایانه عمل کرده و در طول ۷سال گذشته تمام همّ و غمّ خود را مصروف ارتباط با غرب کرده است!
🔸به همین جهت فرصت‌های متعددی را در این باره از کشور گرفته و مهمترین خسارت آن توافقنامه‌ای به نام برجام است که نه‌تنها آبی برای اقتصاد و حکمرانی کشور گرم نکرد، بلکه سکویی برای تشدید فشارهای تاریخی علیه ایران شد!
🔸اینکه در چنین دولتی و با چنان سابقه‌ای سند راهبردی با چین تصویب شود، حداقل واجد این شبهه نیست که دولت از سر شیفتگی به شرق این سند را امضا کرده. لذا نگاه‌ها به این سند تا حدی می‌تواند تعدیل شود.
🔸با این حال دولت باید چند جنبه مهم دیگر را نیز در نحوه تخاطب خود با افکار عمومی درباره همکاری ۲۵ساله کشور با چین مدنظر قرار دهد؛ برخی منتقدان کلاسیکِ دولت، بویژه آنها که خسارت #برجام را کاملاً حس کرده‌اند می‌توانند به دولت، در مقام «فنّ» توافق‌نویسی نامطمئن باشند. با این حال این گروه اهل بررسی است و ماجرای برجام نیز نشان داد که بیشترین و بهترین نقدهای فنی توسط این جریان نگاشته شد.
لذا دولت تا حد زیادی می‌تواند مطمئن باشد که این گروه که اصل نگاه به شرق را کاملاً مهم و مثبت و راهبردی می‌داند، درباره پروژه‌های ذیل سند نیز پس از بررسی، صرفاً نظری کارشناسانه خواهد داد.
🔸اما در سوی مقابل، غربگرایان و همچنین ریاکاران، کمپین چشم‌بسته‌ای علیه دولت و به عبارت درست‌تر، علیه راهبردِ "نگاه به شرق"، ایجاد خواهند کرد!
رسانه‌ها و شخصیت‌های غربگرا که طی سالهای گذشته چشم‌بسته از پروژه خسارت‌آمیز برجام دفاع می‌کردند، حالا چشم‌بسته با سند همکاری با چین مخالفت خواهند کرد و اگر دولت همچنانکه به آن حمایت کورکورانه دلخوش بود، از این مخالفت‌های غیب‌گویانه و مغرضانه بترسد، باز هم وقت را در "نگاه به شرق" از دست خواهد داد.
این عماریون