💬 سوال: غیبت را تعریف ڪنید.؟ ✅ پاسخ: 🔹 امام خمینی: اگر صفتی ناروا در شخص مؤمن باشد و یا ڪار خلافی انجام داده باشد ڪه دیگران از آن بی‌اطلاعند و دوست ندارد ڪسی آن را براے دیگران بازگو ڪند، بازگو ڪردن آن در غیاب او پیش دیگران، به قصد تنقیص و عیب‌جویی غیبت است و چنین ڪارے براے گوینده و شنونده حرام است. 🔹 آیت الله خامنه ای: غيبت آن است ڪه پشت سر مسلمان و مؤمن عيب مستور او (امرے ڪه مستور عرفى است) گفته شود ڪه حقیقت دارد، لکن اگر او مطلع شود ناراحت می‌شود، مشروط به اينڪه به قصد تنقيص باشد، يا در نزد عرف تنقيص به‌حساب آيد. 🔹 آیت الله بهجت: هر چه از عیوب مخفی مؤمن باشد و او را ناراحت ڪند از موارد غیبت است. 🔹آیت الله مڪارم: غیبت آن است ڪه عیب پنهان ڪسی را پشت سر او بگویند. 🔹 آیت الله سیستانی: غیبت حرام است و منظور از غیبت این است ڪه انسان عیب پنهانی شیعه‌ے دوازده امامی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگرے یاد ڪند، چه به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت او باشد و چه بدون این قصد باشد و اگر به قصد اهانت و توهین عیب وے را اظهار نماید، دو گناه مرتڪب شده است. فرقی ندارد در این ڪه آن عیب در اندام فرد باشد یا در نسب و خاندانش یا در عملڪرد و رفتار یا اخلاقش باشد یا در سخنان و گفتارش یا در امور دینی یا دنیوے باشد. همچنین فرقی ندارد آن عیب را به ڪنایه یا صراحت بگوید؛ نیز فرقی نمی‌ڪند یاد ڪردن عیب با گفتار باشد یا نوشتار یا با عملی باشد ڪه آن عیب را بفهماند (مثل اشاره با سر، حرڪات دست یا چشم یا ارائه‌ے آن به دیگرے از طریق پخش از نوار، سی‌دے، فیلم ویدیویی، پیامڪ، بلوتوث و مانند آن ...). بنابراین غیبت تنها یڪ گناه زبانی نیست و دامنه‌ے وسیعی دارد. 📚 منابع: استفتائات، امام، ج 2، سال 1380، ص 618-619، س 9 و 13. سایت leader . ir ، قسمت مسائل فرهنگی و اجتماعی، م 429، بخش استفتائات جدید، قسمت غیبت. استفتائات، مکارم، ج 1، سال 1390، ص 137، م 552. استفتائات، بهجت، ج 4، ص 560، س 6467. https://eitaa.com/joinchat/2102525986Cbab1324731