🔺شکافتن اتم را کنار گذاشتیم تا بین سگ زرد و شغال شکاف بیندازیم. اما اروپا برای آمریکا همچنان دُم تکان می‌دهد. وکیل‌مدافع شیطان برای استیلای غرب وحشی، قانون جنگل را می‌شناسد نه برجام را. دنیا، منطق قدرت را می‌فهمد نه زبان مذاکره را. اقتصاد ما با غسل ارتماسی در دریای دیپلماسی از لوث دلار پاک نمی‌شود. به پر قبای ایتالیایی کسی برنخورد، با بست‌نشینی نمی‌توان اقتصاد مقاومتی را بسط داد. چشم‌آبی‌های بی‌چشم‌ و رو چشم ندارند که ببینند ایران با چشم‌بادامی‌ها چشم‌انداز ٢۵ ساله روابط اقتصادی امضا کرده است. تحریم‌های گازانبری را می‌توان با پیمان‌های راهبردی دوجانبه لوله کرد. باج‌گیران جهانی و خراج‌گیران روانی چرخش ایران به شرق را باج سبیل جا می‌زنند تا سنبه‌ فشار حداکثری را پرزورتر کنند. پنجره‌ی فرصت غرب که بسته شود، دیگر باد مزاحم کارت بازی شرق را با خود نمی‌برد. تپاله‌های ضدانقلاب، از ترَکه‌ی رضاپالان با سابقه‌ی کاپیتولاسیون گرفته تا لخت‌و‌پتی‌های وطن‌فروش درجه‌چندمی هالیوود به تحریک بوق‌های فارسی‌زبان پارسی‌ستیز و تطمیع پول‌های کثیف شیخ‌نشین‌های نفت‌خیز، همه نگران استقلال ایران شده‌اند. از درخت اقتصاد چین در باغ ایران قلمه می‌زنیم، اما قلم‌به‌مزدان، خاک ایران را به توبره می‌کشند. به شرق عالم نظر می‌کنیم و از غرب، آخ و ناله بلند می‌شود. 🔻اینجا سرزمین شجره‌ مبارکه‌ زیتون است. درون‌زای برون‌نگر همان نه‌ شرقی و نه غربی است که ارتباط می‌گیرد اما انقیاد نمی‌پذیرد. تک نمی‌افتد تا پاتک نخورد و تکیه نمی‌کند تا از تکانه در امان باشد. اینجا اسلامی ایران است.