چراغدون ۷شاخه ای که خاستگاه اصلی اون به کتاب مقدس برمیگرده، و به باور یهودیا به فرمان خداوند به موسی و با طراحی خداوند برای خیمه ی عهد ساخته شد. این چراغدون محبوب ترین نماد دینی یهود تا قرون وسطی بود. بخش زیادی از هنر یهود به این نماد اختصاص داره و نقش اون در دیوارنگاره ها و موزاییک کاری های کنیسه ها، حکاکی بر روی ظروف، حجاری ستون ها، قبور مردگان، تابوت های سنگی، شیشه کاری ها و. . . دیده می شه. توجه به خاستگاه و ریشه ی این نماد ما رو به حوزه ی گسترده ای از معانی؛ همچون ریشه های مربوط به خود کتاب مقدس و تأثیراتی که این دین از قدیمی ترین تمدنهای باستان پذیرفته می رسونه. تو بیشتر ادیان و همچنین تو دین یهود حضور خداوند با نور یا آتش همراه،که نماد آگاهی و معرفت هست. به همین دلیل یکی از معانی اصلی این نماد رو حضور خداوندی و نور شناخت او می دونند. هم چنین اون رو نمادی از درخت زندگی و درخت دانش، هفت سیاره،هفت آسمان، هفت روز آفرینش، هفت ملک مقرب. . . هم دونستن. بعضیا هم طرح اون رو با ایزدبانوان باروری و درختان مقدس که نماد این ایزدانن مرتبط دونستن. نوشتار حاضر به بررسی مفاهیم منورا و ارتباط اون با زمینه های تاریخی و باورهای یهودی میپردازه. پ.ن: منورا مهم ترین سمبل صهیونیست هاست و معمولا به همراه ستاره داوود استفاده میشه