علیه‌السلام فرمودند: «اِجْعَلْ قَلْبَكَ قَرِيناً بَرّاً أَوْ وَلَداً وَاصِلاً وَ اِجْعَلْ عَمَلَكَ وَالِداً تَتَّبِعُهُ وَ اِجْعَلْ نَفْسَكَ عَدُوّاً تُجَاهِدُهَا وَ اِجْعَلْ مَالَكَ عَارِيَّةً تَرُدُّهَا» «قلبت را قرین بِرّ یعنی دوست با محبت و اهل کار خیر و رفیق هم‌پای صادق قرار بده و آن را فرزندی تصور کن که هر جا بروی همراهت است. نگاهت به علمت این باشد که پدری است که باید دنبالش راه بیفتی. نگاهت به نفست این باشد که دشمنی است که باید همیشه با آن درگیر باشی و نگاهت به مالت این باشد که عاریه‌ای است که باید برگردانی» 🔶 این‌ مبانی چهارگانه‌ی زندگی ماست که هیچ‌کدام سر جای خودش نیست. وقتی مبانی دیگر درست نباشد، مبارزه با نفس به دلیل اینکه می‌خواهد روی یک پایه بند شود، بسختی می‌گذرد، درحالی‌که حضرت به سه پایه‌ی دیگر هم توجه می‌دهند. 🔶 وقتی نگاه به مال، قلب و علم درست شود، آن‌وقت نگاه به نفس هم درست می‌شود و آدم می‌تواند در این میدان قرار بگیرد. (الکافي ج ۲: ۴۵۴) 📌برگرفته از جلسات «جهاد با نفس» @Aminikhaah