قرارگاه فرهنگی عمار
نامه ۳۱ نهج البلاغه 📌قسمت ۴۰ ❣امام عليه السلام در ادامه اين سخن به هفت وصف از صفات خداوند اشاره مى کند: ⚜نخست مى فرمايد: ✨وَلَکِنَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ کَمَا وَصَفَ نَفْسَهُ 💠 «ولى او خداوند يگانه است، همان گونه که خودش را به اين صفت توصيف کرده است» ✍اين وصف نتيجه استدلالى است که امام عليه السلام قبلاً بيان فرمود که اگر پروردگار و معبود ديگرى بود، فرستادگان او به سراغ تو مى آمدند و آثار ملک و سلطانش را در همه جا مى ديدى و افعال و صفاتش را در جبين موجودات مشاهده مى کردى و چون چنين نيست نتيجه مى گيريم که او خداوندى است يکتا. 🔹اضافه بر اين در قرآن مجيد نيز بارها خودش را به يکتايى توصيف کرده که نمونه بارز آن سوره توحيد است و از آنجا که او صادق است و کذب و دروغ که نتيجه نياز و عجز و هواپرستى است در ذات او راه ندارد، بنابراين مى توانيم در اين وصف و ساير صفاتش، بر دليل سمعى; يعنى آيات و روايات قطعى تکيه کنيم. ⚜در دومين وصف مى فرمايد: ✨لاَ يُضَادُّهُ فِي مُلْکِهِ أَحَدٌ 💠«هيچ کس در ملک و مملکتش با او ضديت نمى کند» 🔰اين همان توحيد در حاکميّت است که يکى از شاخه هاى توحيد افعالى است، مالک يکى است و حاکم يکى. دليل آن هم روشن است، زيرا وقتى بپذيريم خالق اوست طبعا مالک و حاکم جز او نمى تواند باشد. آن هم خالقيت مستمر، چرا که مى دانيم خلقتش دائمى است؛ يعنى ما لحظه به لحظه آفريده مى شويم درست مانند نور چراغ که به منبع مولّد برق ارتباط دارد و اگر يک لحظه رابطه اش قطع شود خاموش مى گردد. آرى او همه روز خالق است و همواره حاکم و مالک. 📝ادامه دارد..... ~~~~~~~~~~~~~~ ✳️ 🆔 @ammar_enghlab‌
45 مشاهده