*بسم الله الرحمن الرحیم* 🍃از قافله که جا میمانی، گاه چون شمع ذره ذره میسوزی، گاه با هایت دور خود پیله میبندی و بیتابی میکنی‌ برای پروانه شدن! 🍃علیرضا نیز از آن جامانده ها بود. درد دوریِ دوستان آتش شده بود بر قلبش و هر دم شعله میکشید از ، تنهایی، فراق...! 🍃بدنبال «غایة آمال العارفین» بود و دلخوشی هایش قربانی شدن های کوچک در راه آفریدگار! مانند آن زمانی که همچون از ناحیه سر و صورت و پهلو مجروح شد و های درِ سوخته دلش را بیقرار تر کرد...😓 🍃گمشده بود در این‌‌ برای پیدا کردن نور خدا، غرق در دریای رحمت، به سمت معبود موج برمیداشت و هر لحظه اش را با دلبری برای او شیرین میکرد! 🍃نهایتِ تمام پیله کردن ها، اشک ها و دردها و گله ها، شد "قربانیِ عشق شدن" و "پروانه شدن" !🦋 🍃ما اما پر پروازمان از بار ،سنگین است، همین است که اوج نمیگیریم و همچنان در قفس دنیوی خویش مانده ایم ! اوجمان دهید خدایی، شهادت گوارای وجود آسمانی تان❤️ ✍نویسنده : 🌹به مناسبت سالروز 📅تاریخ تولد : ۶ تیر ۱۳۴۵ 📅تاریخ شهادت : ۳ مرداد ۱۳۶۷ 📅تاریخ انتشار : ۴ مرداد ۱۴۰۰ 🕊محل شهادت : تنگه چهار زبر (حسن آباد)