─═┅═༅🍃🌼🍃༅══┅─
○◁#گزیده_تفسیری_جزء_سی_ام_قرآن_کریم
۞ فَأَمَّا الْانسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبىِّ أَكْرَمَنِ.. وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبىِّ أَهَانَنِ.. كلاََّ ..فجر 15 تا 17
❍رهنگامى كه پروردگار متعال انسان را براى آزمایش، اكرام می كند و نعمت می بخشد، او مغرور شده و مى گوید: خداوند مرا گرامى داشته است و هنگامى كه براى امتحان روزى را بر او تنگ بگیرد مایوس شده و مى گوید: پروردگارم مرا خوار كرده است. هرگز چنین نیست كه شما خیال مى كنید.
❖◁(1)..در این آیات، مساله امتحان كه معیار ثواب و عقاب الهى است و مهم ترین مساله زندگى انسان محسوب مى شود را مورد بحث قرار داده است.
❖◁(2)..نخست می فرماید: انسان این گونه است که چون مورد اکرام الهی قرار گیرد و بر نعمت های او افروده شود
❖◁(3).. فورا این اقبال مادی را به حساب تقرب خود نزد خداوند گذاشته و از امتحان بودن این وضعیت موجود، غفلت می کند و نیز هنگامی که برای امتحان، قدری شرایط مادی اش سخت می شود
❖◁(4)..بلافاصله این وضعیت پیش آمده را دلیل بر سقوط ارزش خود، نزد خدا دانسته و باز هم به امتحان بودن آن توجه نمی کند.
❖◁(5)..در پایان این بخش با کلمه «کَلَّا» هر دو پندار را نفی می کند تا انسان را متوجه خطای در برداشتش کند و به او بفهماند که هر دو حالت برای امتحان اوست.
─═┅═༅𖣔5⃣𖣔༅═┅┅─