فرزندان آگاه
(۳۲)
ادامه محدوده اطاعت از والدین:
از آنجا كه توصيه به نيكى در مورد پدر و مادر، ممكن است اين توهم را براى بعضى ايجاد كند كه حتى در مساله عقائد و كفر و ايمان، بايد با آنها مدارا كرد، در سوره لقمان كه در كلام امام حسين عليه السلام نيز به آن اشاره شد و مى فرمايد:
هرگاه آن دو، تلاش و كوشش كنند كه چيزى را شريك من قرار دهى كه از آن آگاهى ندارى، از آنها اطاعت مكن:
و ان جاهداكم على ان تشرك بى ما ليس لك به علم فلا تطعهما
در اين آيه به دو نكته دقيق اشاره شده:
اول: هرگز نبايد رابطه انسان و پدر و مادرش، مقدم بر رابطه او با خدا باشد، و هرگز نبايد عواطف خويشاوندى حاكم بر اعتقاد مكتبى او گردد.
تعبير به جاهداك اشاره به اين است كه پدر و مادر گاهى به گمان اينكه سعادت فرزند را مى خواهند، تلاش و كوشش مى كنند كه او را به عقيده انحرافى خود بكشانند، و اين در مورد پدران و مادران زيادى ديده مى شود.
وظيفه فرزندان در اين گونه موارد اين است كه هرگز در برابر اين فشارها تسليم نشوند، و استقلال فكرى خود را حفظ كرده، عقيده توحيد را با هيچ چيز معاوضه نكنند.
دوم: از آنجا كه ممكن است ، اين فرمان، اين توهم را به وجود آورد كه در برابر پدر و مادر مشرك، بايد شدت عمل و بى حرمتى به خرج داد، بلا فاصله اضافه مى كند كه عدم اطاعت آنها در مساله كفر و شرك، دليل بر قطع رابطه مطلق با آنها نيست؛ بلكه در عين حال با آنها در دنيا به طرز شايسته اى رفتار كن:
(و صاحبهما فى الدنيا معروفا)؛
از نظر دنيا و زندگى مادى با آنها مهر و محبت و ملاطفت كن و از نظر اعتقاد و برنامه هاى مذهبى، تسليم افكار و پيشنهادهاى آنها نباش، اين درست نقطه اصلى اعتدال است كه حقوق خدا و پدر و مادر، در آن جمع است.
@amn_org