(آيه ٣١) - فرشتگان در بوتۀ آزمايش! آدم به لطف پروردگار داراى استعداد فوق العاده‌اى براى درك حقايق هستى بود. خداوند اين استعداد او را به فعليت رسانيد و به گفتۀ قرآن «به آدم همۀ اسماء (حقايق و اسرار عالم هستى) را تعليم داد» (وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها) . البته اين آگاهى از علوم مربوط به جهان آفرينش و اسرار و خواص مختلف موجودات عالم هستى، افتخار بزرگى براى آدم بود. در حديثى داريم كه از امام صادق عليه السّلام پيرامون اين آيه سؤال كردند، فرمود: «منظور زمينها، كوهها، درّه‌ها و بستر رودخانه‌ها (و خلاصه تمامى موجودات) مى‌باشد، سپس امام عليه السّلام به فرشى كه زير پايش گسترده بود نظرى افكند فرمود: حتى اين فرش هم از امورى بوده كه خدا به آدم تعليم داد» ! همچنين استعداد نام‌گذارى اشياء را به او ارزانى داشت تا بتواند اشياء را نام‌گذارى كند و در مورد احتياج با ذكر نام آنها را بخواند و اين خود نعمتى است بزرگ! «سپس خداوند به فرشتگان فرمود: اگر راست مى‌گوئيد اسماء اشياء و موجوداتى را كه مشاهده مى‌كنيد و اسرار و چگونگى آنها را شرح دهيد» (ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ فَقالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْماءِ هؤُلاءِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 62 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈