(آيه ٢٦٥) -در اين آيه مثال زيباى ديگرى براى نقطۀ مقابل اين گروه بيان مى‌كند، آنها كسانى هستند كه در راه خدا از روى ايمان و اخلاص، انفاق مى‌كنند مى‌فرمايد: «و مثل كسانى كه اموال خود را براى خشنودى خدا و استوار كردن (ملكات عالى انسانى) در روح خود انفاق مى‌كنند، همچون باغى است كه در نقطۀ بلندى باشد، و بارانهاى درشت و پى در پى به آن برسد (و به خاطر بلند بودن مكان، از هواى آزاد و نور آفتاب به حد كافى بهره گيرد و آن چنان رشد و نمو كند كه) ميوۀ خود را دو چندان دهد» (وَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَها ضِعْفَيْنِ) . سپس مى‌افزايد: «و اگر باران درشتى بر آن نبارد لا اقل بارانهاى ريز و شبنم بر آن مى‌بارد» و باز هم ميوه و ثمر مى‌دهد و شاداب و باطراوت است (فَإِنْ لَمْ يُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ) . و در پايان مى‌فرمايد: «خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است» (وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ) . او مى‌داند آيا انفاق انگيزۀ الهى دارد يا رياكارانه است، آميخته با منت و آزار است يا محبت و احترام. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 239 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈