إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٣٥﴾ [یاد کنید] هنگامی که همسر عمران گفت: پروردگارا! برای تو نذر کردم که آنچه را در شکم خود دارم [برای خدمت خانه تو از ولایت و سرپرستی من] آزاد باشد، بنابراین از من بپذیر؛ یقیناً تو شنوا و دانایی. (۳۵) إِذْ قَالَتِ = زمانی که‌ گفت امْرَأَتُ عِمْرَانَ = زن( همسر ) عمران رَبِّ إِنِّي = پروردگارا همانا من نَذَرْتُ لَكَ = نذر کردم برای تو مَا فِي بَطْنِي = آنچه در شکم من است مُحَرَّرًا = آزاد فَتَقَبَّلْ مِنِّي = پس قبول کن از من إِنَّكَ أَنْتَ = همانا تو تویی السَّمِيعُ الْعَلِيمُ = شنوای دانا 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈