وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿١٤٧﴾ و سخن آنان [در گرما گرم و سختی جنگ] جز این نبود که گفتند: پروردگارا! گناهان ما و زیاده روی در کارمان را بر ما ببخش و قدم هایمان را استوار بدار و ما را بر گروه کافران یاری ده. (۱۴۷) وَمَا كَانَ = و نبود قَوْلَهُمْ = گفتارشان إِلَّا أَنْ قَالُوا = مگر اینکه گفتند رَبَّنَا اغْفِرْلَنَا = پروردگارا بیامرز برای ما ذُنُوبَنَا = گناهانمان را وَإِسْرَافَنَا = و زیاده روی ما فِي أَمْرِنَا = در کارمان وَثَبِّتْ = و استوار دار أَقْدَامَنَا = قدم هایمان را وَانْصُرْنَا = و یاری کن ما را عَلَى الْقَوْمِ = بر گروه الْكَافِرِينَ = کافران 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈