الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿١٩١﴾ آنان که همواره خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد می کنند، و پیوسته در آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند، [و از عمق قلب همراه با زبان می گویند:] پروردگارا! این [جهان با عظمت] را بیهوده نیافریدی، تو از هر عیب و نقصی منزّه و پاکی؛ پس ما را از عذاب آتش نگاهدار. (۱۹۱) الَّذِينَ = کسانی که يَذْكُرُونَ اللَه = یاد می کنند خدا را قِيَامًا = ایستاده وَقُعُودًا = و نشستگان ، نشستن وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ = و به پهلوها خوابیده وَيَتَفَكَّرُونَ = و فکر می کنند فِي خَلْقِ = در آفرینش السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ = آسمانها و زمین رَبَّنَا = پروردگارا مَا خَلَقْتَ = نیافریدی هَٰذَا بَاطِلًا = این را بیهوده سُبْحَانَكَ = منزه و پاک هستی فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ = پس نگهدار ما را از عذاب آتش 🔶اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈