(آيه ٣٧) -انفاقهاى ريايى و الهى! اين آيه در حقيقت، دنبالۀ آيات پيش و اشاره به افراد متكبر و خودخواه است «آنها كسانى هستند كه (نه تنها خودشان از نيكى كردن به مردم) بخل مى‌ورزند، بلكه مردم را نيز به بخل دعوت مى‌كنند» (الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ) . علاوه بر اين سعى دارند «آنچه را كه خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنان داده كتمان كنند» مبادا افراد اجتماع از آنها توقعى پيدا كنند (وَ يَكْتُمُونَ ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ) . سپس سر انجام و عاقبت كار آنها را چنين بيان مى‌كند كه: «ما براى كافران عذاب خواركننده‌اى مهيا ساخته‌ايم» (وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ عَذاباً مُهِيناً) . شايد سرّ تعبير به «كافرين» آن باشد كه «بخل» غالبا از كفر سر چشمه مى‌گيرد، زيرا افراد بخيل، در واقع ايمان كامل به مواهب بى‌پايان پروردگار نسبت به نيكوكاران ندارند، و اين كه مى‌گويد: «عذاب آنها خواركننده است» براى اين است كه جزاى «تكبر» و «خود برتربينى» را از اين راه ببينند. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 401 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈