#اندیشه_در_قرآن ای انسانی که برای یک وجب زمین و یک مقدار آب و گِل در فلان منطقه ی عالم، حاضری سبقت بگیری، حاضری دیگران را عقب بگذاری، حاضری تمام قوا و نیرو هایت را به کار بزنی، استخدام کنی، تا بتوانی در مزایده ی فلان زمین، در بدست آوردن فلان سرمایه، در تصرف فلان مغازه، در گرفتن فلان گوشه ی فلان مملکت، در دائر کردن فلان کمپانی در فلان منطقه ی عالم، در تحصیل امتیازات مادیِ هرچه بیشتر؛ برای اینها حاضری مسابقه بدهی، سرعت بگیری، دیگران را عقب بگذاری، اگر چه شرافت ها و فضیلت ها را هم زیر پا گذاشته باشی، ای انسان! به تو نمیگویند سرعت مگیر، به تو نمیگویند در خانه بخواب، نیرو هایت را به کار مزن؛ آن کسی که به نام دین به تو این سخن را میگوید، دروغ میگوید و نمیداند. دین نمیگوید نیروهایت را متوقف بگذار، دین میگوید سرعت بگیر هر چه بیشتر، مسابقه بده هر چه زیاد تر، اما به سوی چه؟🤔به سوی چیزی که شایسته ی توست، نه به سوی یک وجب آب و گِل، نه به سوی فلان مبلغ ناچیز، نه به سوی زندگی مادی دنیا که هر چه باشد، برای تو کوچک و کم است. ای انسانِ بزرگ! به سوی چیزی که با عظمت تو، با مقام تو سازگار باشد -که انسان عالی ترینِ موجودات این جهان است، بزرگ ترینِ عظمت های وجود، بعد از پروردگار، در همین کالبد کوچک و محدود است- ای انسانِ بزرگ، سرعت بگیر، مسابقه بده، اما به سوی چه؟🔸《اِلی مَغفِرَةِِ مِن رَبِکُم وَ جَنَّةِِ》. سرعتت به سوی مغفرت پروردگار باشد، به سوی آن بهشت برین الهی باشد که همه ی آسمان ها در مقابل آن کوچکند، همه ی زمین در برابر آن اندک است. یعنی چه؟ دقت کنید در تعبیرات قرآنی تا خوب بفهمید. 🔸قرآن میگوید، تو اگر میخواهی همت به چیزی بگماری، برای تو زمین و آسمان، اندک و ناچیز است، همت به چیزی بالاتر از اینها بگمار. ای انسانِ بزرگ! مغفرت برای تو مهم است؛ از همه چیز بالاتر مغفرت است و پس از مغفرت آن چیزی که ارزش و عظمتش از آسمان هاو زمین بالا تر است. برگرفته از کتاب طرح کلی اندیشه ی اسلامی در قرآن @amozeshtajvidhefzquran