(آيه ٦٠) -در اين آيه بحث را به احاطۀ علم خداوند به اعمال انسان كه هدف اصلى است، كشانيده و قدرت قاهرۀ خدا را نيز مشخص مى‌سازد، تا مردم از مجموع اين بحث نتايج تربيتى لازم را بگيرند. نخست مى‌گويد «او كسى است كه روح شما را در شب قبض مى‌كند، و از آنچه در روز انجام مى‌دهيد و به دست مى‌آوريد آگاه است» (وَ هُوَ الَّذِي يَتَوَفّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَ يَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ) . سپس مى‌گويد: اين نظام خواب و بيدارى تكرار مى‌شود، شب مى‌خوابيد «و روز شما را بيدار مى‌كند و اين وضع هم چنان ادامه دارد تا پايان زندگى شما فرا رسد» (ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضى أَجَلٌ مُسَمًّى) . سر انجام نتيجۀ نهايى بحث را چنين بيان مى‌كند: «سپس بازگشت همه به سوى خداست و شما را از آنچه انجام داده‌ايد آگاه مى‌سازد» (ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 605 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈