(آيه ٩٠) -در اين آيه، برنامۀ اين پيامبران بزرگ را به عنوان يك سرمشق عالى هدايت به پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله معرفى كرده، و مى‌گويد: «اينها كسانى هستند كه مشمول هدايت الهى شده‌اند، پس به هدايت آنها اقتدا كن» (أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ) . اين آيه بار ديگر تأكيد مى‌كند كه اصول دعوت همۀ پيامبران الهى يكى است، گر چه آيينهاى بعدى كاملتر از آيينهاى قبلى بوده است. «هدايت» مفهوم وسيعى دارد كه هم توحيد و ساير اصول اعتقادى را شامل مى‌شود و هم صبر و استقامت، و هم ساير اصول اخلاق و تعليم و تربيت. سپس به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله دستور داده مى‌شود كه «به مردم بگو: من هيچ گونه اجر و پاداشى در برابر رسالت خود از شما تقاضا نمى‌كنم» همانطور كه پيامبران پيشين چنين درخواستى نكردند، من هم از اين سنت هميشگى پيامبران پيروى كرده و به آنها اقتدا مى‌كنم (قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً) . «به علاوه اين قرآن و رسالت و هدايت يك بيدار باش و يادآورى به همۀ جهانيان است» (إِنْ هُوَ إِلاّ ذِكْرى لِلْعالَمِينَ) . و چنين نعمت عمومى و همگانى، همانند نور آفتاب و امواج هوا و بارش باران است كه جنبۀ عمومى و جهانى دارد، و هيچ گاه خريد و فروش نمى‌شود و كسى در برابر آن اجر و پاداشى نمى‌گيرد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 620 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈