✅👌لهو و لعب بودن دنيا، چهار مرتبه در قرآن، آن هم در قالب حصر و انحصار آمده است: 1. «و ما الحياة الدّنيا الاّ لعب و لهو»(انعام‌۳۲) 2. «و ما هذه الحياة الدّنيا الاّ لهو و لعب»(عنکبوت ۶۴) 3. «انّما الحياة الدّنيا لعب و لهو»(محمد ۳۶) 4. «اعلموا انّما الحياة الدّنيا لعب و لهو»(حدید ۲۰) ✅👌آيه به دوران مختلف زندگى انسان(كودكى و نوجوانى، جوانى و بزرگسالى) اشاره داشته و بيان مى كند كه در هر دوره اى از عمر، يكى از جلوه هاى دنيا، انسان را مشغول مى كند؛ دوران كودكى و نوجوانى، مشغول لهو و لعب است، دوره جوانى، در فكر زينت و زيبايى و دوره ميانسالى و پيرى، گرفتار تفاخر و تكاثر است. ✅👌شايد از جمع بندى آيات قرآن در مورد دنيا بتوان اين گونه استفاده كرد كه هرگاه دنيا را به عنوان هدف و مقصد بنگريم، دنيا وسيله اغفال و غرور خواهد بود ✅👌ولى اگر دنيا را مزرعه آخرت، مقدّمه و وسيله رسيدن به كمال بنگريم، دنيا و نعمت هاى آن ارزشمند و سازنده خواهند بود؛ بنابر اين از همين زندگانى دنيا، گروهى آن گونه بهره مى گيرند كه مغفرت و رضوان الهى را دريافت مى نمايند و گروهى آن گونه كه گرفتار عذاب شديد مى شوند. 🔶اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈