به قطـره، قــطره اشک تــو، خدا نظاره می کـند چـــرا مـــیان گـــــریه ها خـــدا خــــدا نــــمی کنی ؟ دل تـــو مـــانده در قـــفس، جـــدا از آشــیان خود پــــرنده اســــیر را، چـــــرا رهــــا نــــمی کــنی؟ چـــرا کــنون نــمی کنی ز دل غـــبار کینه را؟ چــــرا صـــفا نـــمی دهی حــــرم ســرای سینه را ؟ چــــرا صـــدا نـــمی زنی، شــهیده مدینه را؟ بـــه حــرمت حـــبیبه اش، نـــظر بــه مـا کـــند خدا خــــدا بــه نــاله شــما جـــواب مــی دهد بیا خـــــــدا بـــرات دوری از عـــذاب مـــی دهد بــــیا خــدا، خـدا، خـدا، خـدا😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭 خدایا