دنیا قشنگ تر بود اگر آدمها مثل سایه هایشان صاف و یکرنگ بودند!! بیشمارند آنهایی که نامشان آدم است... ادعایشان آدمیت... کلامشان انسانیت... رفتارشان صمیمیت... حال، باید دنبال یکی گشت که نه آدم باشد... نه انسان باشد... نه دوست و رفیق صمیمی... تنها صاف باشد و صادق... پشت سایه اش خنجر نباشد برای دریدن... هیچ نگوید... فقط همان باشد که سایه اش میگوید: "صاف و یکرنگ"