و من کلامه علیه‌السلام فی #نهج_البلاغة: وَ اللَّهِ لَأَنْ أَبِيتَ عَلَى حَسَكِ السَّعْدَانِ مُسَهَّداً وَ أُجَرَّ فِي الْأَغْلَالِ مُصَفَّداً أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَلْقَى اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ظَالِماً لِبَعْضِ الْعِبَادِ وَ غَاصِباً لِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْحُطَامِ وَ كَيْفَ أَظْلِمُ أَحَداً لِنَفْسٍ يُسْرِعُ إِلَى الْبِلَى قُفُولُهَا وَ يَطُولُ فِي الثَّرَى حُلُولُهَا سوگند بخدا اگر شب را بيدار به روى خار سعدان (گياهى است داراى خار سر تيز) بگذرانم، و مرا در غل و زنجیر بكشانند، محبوبتر است نزد من از اينكه خدا و رسول را روز قيامت ملاقات كنم در حالی كه بر بعضى از بندگان ستم كرده و چيزى از #مال_دنيا غصب كرده باشم، و چگونه به دیگران ستم نمايم براى نفسى كه با شتاب به سمت كهنگى و پوسيدگى مى‏‌رود، اما در زير خاک مدتی طولانی باید باقی بماند! ✍🏻محسن انبیائی https://eitaa.com/joinchat/3025535223C80e574a5aa