انجمن ادبی مَطلَع
قسمت دوّم ۱۴۰۳/۷/۱۵ ۱۴-در باب باید بدانیم اساسا شعر موضوع نیست بلکه نوع پرداخت موضوع است. در این باب بیان می‌کنند که مضمون گسترش دادن و پرداخت به موضوع است نه صرف خود موضوع. ۱۵-: تفاوت زبانی سبک خراسانی و عراقی خیلی کم است و اختلاف در رویکردهاست مثلا یکی از فراق و یکی از وصال می‌گوید. ۱۶-این نکته اساسی است که شاعر باید بداند در کجای قرار دارد و وارث چه میراثی از گذشتگان است و قرار است چگونه این مسیر را ادامه بدهد و نیازهای برطرف نشده را رفع کند و کامل کنندهٔ پازل ادبیات و شعر باشد و نقش خود را بشناسد. ۱۷- در شعر یعنی و شاعر باید از این نقص فاصله بگیرد. یکی از شاعران موفق در این زمینه است که اشعاری مذهبی و ولایی دارد. و همچنین می‌شود به قصیدهٔ غدیریهٔ اشاره کرد. ۱۸-در زمینهٔ مطالعهٔ پایان نامه مرحوم پیشنهاد می‌شود و باید بدانیم که ما باید در مسیر و کامل کنندهٔ سنّت و امانت‌دار میراث گذشتگان باشیم. ۱۹-با دو نوع شعر یعنی شعر و مواجه هستیم. و ایرادی که به برخی شاعران که در زمینهٔ شعر نثری قلم می‌زنند وارد است و در ایران به نام شعر سپید شناخته می‌شود این است که شعر تفعیلی /موزون/ را خیلی نخوانده‌اند و کار نکرده‌اند و از رتوریک در آن بی خبر هستند. ۲۰-ایرادی که به بسیاری از اشعار امروز وارد است این است که از عنصر ایقاعی که ما را به اقناع برساند محروم هستند. ۲۱-شعر نزدیک به نثر و نثرش نزدیک به شعر است و این ویژگی اوست. یکی از نکاتی که در باب باید بدانیم همین رعایت ساختار طبیعی کلام است که فعل و فاعل و مفعول سر جای خودشان باشند. ۲۲-انتخاب در شعر برای است و باید بدانیم آنگاه که زبان شعری ما قوی شد گاه عنصر و به تنهایی یا همراه هم می‌تواند به وجود آورندهٔ شعری برجسته باشد. ۲۳-از نشانهٔ‌های شعر خوب این است که مخاطب بتواند آن را از سر علاقه و به راحتی به دلیل تأثیرگذاری بالای آن کند. ۲۴-تناسب و از نکات اساسی شعر است. قطعا در این زمینه در اوج است و در شاعران این روزگار هم می‌توان به اشاره کرد که در برخی آثارش تناسب فرم و محتوا را به خوبی رعایت کرده است. ۲۵-استفاده از وزن‌های مختلف قابل اهمیّت است و نباید تنها به وزن‌های معروف مثل /مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلات/ بسنده کرد. ۲۶-شعر در دو ساحت و کلمه است. نظم ساحت گزینش است و شعر ساحت چینش و قابل اثبات است که نظم حتّی از شعر مهم تر است و حافظ در اوج شعری‌اش در اوج نظم نیز قرار دارد. ۲۷-برخی شاعران افرادی را به عنوان خواننده داشتنند که آنها اشعار شاعران را می‌خواندند و شاعر به شعر خودش گوش می‌کرده تا ایرادات زبانی و موسیقیایی آن را اصلاح کند. https://eitaa.com/joinchat/4073652327C9ee4eeaef2
252 مشاهده