🔻صفحۀ 1 از 2
🔴جنگ هند و پاکستان در آخرالزّمان
جنگ میان هند و پاکستان و روی‌دادن ویرانی و کشتار در سرزمینهای هند و سند و چیره‌شدن هندیان بر پاکستانیها از نشانههای نزدیکشدن زمان قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) است.
در کتاب ابو حُذَیْفَه آمده است که مُقاتِل گفت: پس از مرگ ضَحّاک، در کتابهای گردآوری‌شده نزدش، در بارۀ گفتار خداوند(عزّ و جلّ): «و هیچ آبادیای نیست، مگر آن‌که ما پیش از روز قیامت نابودگر یا شکنجه‌کنندۀ آن میباشیم، شکنجهای سخت؛ آن در کتاب نوشته شده بود»(۱)، خاندهام: ... ویران‌شدن سند از سوی هند است... .(۲)
چنین مینماید که این روایت از سخنان پیامبر(صلّىالّاهعليهوآله) باشد، اگرچه ضَحّاک ابن مُزاحِم خراسانی تابعی آن را به وی نسبت نداده است.
بدان که مراد از «روز قیامت» در برخی آیات قرآنی و بسیاری از روایات اسلامی، روز قیام قائم(علیه‌السّلام)، و مقصود از «کتاب» در اینجا همان لوح محفوظ است.
قَتادَه از سعید ابن مُسَیِّب روایت کرده است که امیر مؤمنان [علی(علیه‌السّلام)](۳) در بارۀ سخن او (خداوند) متعالی: «هیچ آبادیای نیست، مگر آن‌که ما پیش از روز قیامت نابودگر یا شکنجه‌کنندۀ آن میباشیم»(۴)، پرسیده شد؟ فرمود: ویران می‌شود ... سند از هند... .(۵)
امام علی ابن ابی طالب(علیهماالسّلام)، در بیان نشانههای قیام قائم(علیه‌السّلام)، فرمود: ای وای بر سرزمينهای سند و هند از آنچه(۶) در آن‌جاها فرود می‌آید از كشتن، سربريدن و ویران‌شدن در آن زمان... .(۷)
نیز امیر مؤمنان علی(علیه‌السّلام)، در بیان رویدادهایی که پیش از قیام قائم(علیه‌السّلام) خاهند بود، فرمود: ... چیره‌شدن هند بر سند... .(۸)
همچنين از برخی محاسبه‌های جفری در بارۀ شورش خراسانی در مشرق بهره گرفته می‌شود که پیش از آن یا همراهش، سرزمینهای سند با بمبها و موشکهایی که دهلی آنها را بر آن‌جاها پرتاب میکند، آشفته می‌شوند، و سخن بیرونآمده از جفر این است: «مَحالِ سند زار به سَهمِ دهلی»(۹)، و گمانی نیست در اینکه هاشمی چینی در پی روی‌دادن جنگی میان هند و پاکستان و چیره‌شدن هندیان بر پاکستانیها، سپاهش را از سینکیانگ در غرب چین به مُلْتان در جنوب استان پَنْجابِ پاکستان می‌آورد و سپس از آنجا سوی ازبکستان میکوچکد تا در سمرقند با شعیب تمیمی خراسانی همپیمان و هماهنگ شود.
با نگاه به روایات اسلامیای که در بارۀ هند و سند در آخرالزّمان آمده‌اند، بهره می‌گیریم که مراد از «هِنْد»، کشور کنونی هند، و مقصود از «سِنْد»، کشور کنونی پاکستان می‌باشد.(۱۰)
شبه‌قارّۀ هند در روزگاران کهن به دو بخش بزرگ با نام «سرزمینهای هند» و «سرزمینهای سند و پنجاب» جدا می‌شده است، و سرزمینهای سند که بخش بزرگی از کشور پاکستاناند، همان سرزمینهای دربرگیرندۀ رود سند (Indus) می‌باشند که از فلات تبّت در شمال رشته‌کوههای هیمالیا سرچشمه می‌گیرد، و از بخش جامو و کشمیر در شمال غربی هند می‌گذرد، و بیشترش در سرزمینهای پاکستان، از شمال تا جنوب، روان می‌شود تا آن‌که نزدیک بندر کراچی در اقیانوس هند بریزد.