و نيز از آن حضرت روايت شده: چون شب جمعه فرا رسد، ماهيان دريا سر از آب بيرون آورند، و درندگان صحرا سر برآورند و حق تعالى را ندا كنند كه پروردگارا! ما را به سبب گناه آدميان عذاب مكن! و از حضرت باقر عليه السّلام روايت شده: حضرت حق سبحانه و تعالى فرشته اى را در هر شب جمعه فرمان می دهد كه از اول شب تا آخر شب از جانب پروردگار جهانيان از بالاى عرش ندا كند: آيا بنده مؤمنى هست كه پيش از طلوع صبح براى هر دو جهانش مرا بخواند، تا من درخواستش را اجابت كنم؟ آيا بنده مؤمنى هست كه پيش از طلوع صبح از گناهش توبه كند تا توبه اش را بپذيرم؟ آيا بنده مومنى هست كه در روزى او تنگ گرفته باشم، و پيش از طلوع صبح از من بخواهد كه روزى اش را فزونى بخشم تا به او فراخى در روزى دهم؟ آيا بنده مؤمن بيمارى هست كه پيش از برآمدن صبح از من بخواهد شفايش دهم تا به او تندرستى ارزانى كنم؟ آيا بنده مؤمن غمگين در بندی هست كه پيش از طلوع صبح از من بخواهد او را از بند برهانم و اندوهش را برطرف سازم تا دعايش را اجابت نمايم؟ آيا بنده مؤمن ستمديده اى هست كه پيش از طلوع صبح دفع ستم ستمكار را از من بخواهد تا انتقام او را از ستمكار بگيرم و حقّش را به وى بازگردانم فرشته حق اين ندا را پيوسته تا طلوع صبح ادامه میدهد! از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده: حق تعالى جمعه را از ميان همه روزها انتخاب كرده و روزش را عيد نموده و شب آن را در فضيلت همچون روزش گردانيده است، و از جمله فضيلت هاى روز جمعه آن است كه در آن روز هر حاجتى كه از خدا درخواست شود برآورده مى شود! و چنانچه جماعتى در اثر نافرمانى مستحق عذاب حق شوند چون شب و روز جمعه را دريابند و دعا كنند، خداوند عذاب را از ايشان برمیگرداند و نيز امور آينده را خدا در شب جمعه استوار و نهايى مى گرداند.