👆⬅️➡️☝️خوشا بر احوال دوست داران خالص اهل بیت علیهم السلام قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ‏ علی السلام: وَفَدَ إِلَى الْحُسَيْنِ علیه السلام وَفْدٌ، فَقَالُوا: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! إِنَّ أَصْحَابَنَا وَفَدُوا إِلَى مُعَاوِيَةَ وَ وَفَدْنَا نَحْنُ‏ إِلَيْكَ‏. فَقَالَ: إِذَنْ أُجِيزَكُمْ بِأَكْثَرَ مِمَّا يُجِيزُهُمْ. فَقَالُوا: جُعِلْنَا فِدَاكَ! إِنَّمَا جِئْنَا لِدِينِنَا. قَالَ: فَطَأْطَأَ رَأْسَهُ وَ نَكَتَ‏ فِي الْأَرْضِ وَ أَطْرَقَ طَوِيلًا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ قَصِيرَةٌ مِنْ طَوِيلَةٍ: مَنْ أَحَبَّنَا لَمْ يُحِبَّنَا لِقَرَابَةٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ، وَ لَا لِمَعْرُوفٍ أَسْدَيْنَاهُ إِلَيْهِ، إِنَّمَا أَحَبَّنَا لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ فَمَنْ أَحَبَّنَا جَاءَ مَعَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَهَاتَيْنِ وَ قَرَنَ بَيْنَ سَبَّابَتَيْهِ. (بحارالأنوار، ج27، ص 127-128 به نقل از أعلام الدين) حضرت صادق علیه السلام فرمود: گروهی نزد حسین بن علی علیه السلام رسیدند و گفتند: ای فرزند رسول خدا! گروهی از یارانمان نزد معاویه رفتند، اما ما نزد شما آمدیم. فرمود: پس به شما چیزی بیشتر از آنچه معاویه به ایشان می دهد، خواهم داد. گفتند: جانمان فدایت! ما به واسطه دینمان نزد شما آمده‌ایم (نه برای گرفتن پاداش). پس آن حضرت سرش را تکان داد و انگشتان یا عصایش را روی زمین کشید و کمی تأمل فرمود. سپس سرش را بالا آورده و دو انگشت سبابه دو دستش را به هم چسباند و جمله ای کوتاه از مطلبی طولانی و جامع بیان فرمود: کسى که ما را نه به جهت خویشاوندى، و نه به خاطر نیکى و احسان ما به او، بلکه فقط به خاطر خدا و رسولش دوست داشته باشد، روز قیامت همچون این دو انگشت سبابه ای که در کنار هم است، با ما خواهد بود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»