اگر همه ی وجود انسان محب و دوست دار خدا باشد همه ی وجودش خدایی میشود و به راحتی هر چیزی که غیر خدایی است را کنار خواهد گذاشت. اما اگر وجود ما خدایی نشد خودمان را دوست خواهیم داشت .پس خدا را دوست نخواهیم داشت و به جای آن وهم و خیال و پوچی ها و غفلت ها و عوامل غفلت را من جمله گناه و معصیت را دوست خواهیم داشت.آنگاه وجود ما وجودی به مثابه غفلت خواهد شد و هر آنچه غفلت ها را زیاد کند دوست خواهیم داشت آنگاه شخصی معصیت کار خواهیم شد. 👇👇🇯‌🇴‌🇮‌🇳 👇👇 @KASHKOOLMANAVI