4🔻 زمینی بودن
♦️ در نظر پال توئیچل، ادیان و مذاهب یا زمینی هستند و یا کارکردی زمینی دارند.
🔷 وی هر چند اعتراف می‌کند که سخن ادیان، آرام بخش پس از مرگ است، معتقد است آنها از آموزش‌هایی که مخصوص جهانهای پایین است بهره می‌برند. وی می‌نویسد:
🔶 «دین، سخن از آرامش پس از مرگ آدمی می‌گوید؛ اما این فقط آموزش‌های جهان پایین است. این سخن حقیقت ندارد اما تنها وعدهای برای خشنود نگاه داشتن آدمی است.»[5]
🔷 وی بر این باور است که درنهایت، ادیان ناچارند به نظامی اجتماعی _ اقتصادی تبدیل شوند و مهار اذهان و اجسام آدمیان را بهدست گیرند. همچنین بیشتر ادیان ریشه در مبانی اقتصادی دوران خود دارند.
🔶 به نظر اکنکار نظام‌های اجتماعی که تا بهحال در جوامع بشری استقرار یافتهاند، مذهب را برای پیروان خود فراهم نمودهاند.[6]
🔷 اگر شخص منصفی دربارۀ اکنکار به اندازۀ کافی مطالعه کرده باشد و ناسزاگویی‌های این فرقه را در مورد دیگر ادیان و مذاهب بدون ذکر نام ادیان مطالعه کند، اوّلین مصداقی که در ذهنش پیدا میشود اکنکار است.
🔶 اکنکار که پایه و اساس خود را آرامش بخشی قرار داده است و با تمام وجود درصدد تسخیر قلوب می‌باشد، دیگر ادیان را به این صفات توصیف می‌کند.
5🔻 عدم کارایی معنوی
🔷 فرقۀ اکنکار مدعی است بدون اکنکار هیچیک از راهها برای رسیدن به خدا کافی نیستند. انسان برای رسیدن به خدا اگر به دیگر ادیان معتقد است باید یا خود را از آنها بپیراید و یا در کنار آن به اکنکار بپردازد تا بتواند واصل خدا شود. در غیر این صورت، تمام افرادی که ادّعا دارند خدا را تجربه کرده‌اند وصل نایافتهاند:
🔶 «وصل نایافتگان کسانی هستند که رهایی را به واسطه وصل از طریق ماهانتا دریافت نکردهاند. غسل تعمید و آیین‌های مشابه، شرط کافی برای رستگاری نیستند. پیوستن به هیچ یک از ادیان، فرقههای اسرار و آیینی هم تضمین کنندۀ آزادی معنوی نیست. فقط استادِ حقِّ در قید حیات از این توانایی برخوردار است که روح‌ها را وصل دهد و به نواحی نور برساند.»[7]
6🔻 مادّیگرایی ادیان
🔷 در نظر اکنکار همۀ ادیان دارای نقطۀ آغاز و پایانند. ادعا بر این است که با بررسی تاریخ نژاد بشر درمی‌یابیم که ادیان بسیاری در طبقۀ فیزیکی وجود داشته‌اند که فقط معدودی از آنها بیش از هزار سال دوام آوردهاند. کتاب مقدس ادعایی با بیان مطلب فوق نتیجه می‌گیرد:
🔶 «بنابراین همۀ ادیان دنیا طبیعتی مادّیگرا دارند و قدرت و خدایی را که نیایش می‌کنند، ناشایسته است. دینی که عوامل اصلی آموزش‌های اک، یعنی استادِ حقِّ در قید حیات، و یا جریان صوتی و نور را به منزلۀ زیربنای خود حفظ نکند، از بقای چندانی برخورداره نیست. ادیانی که این عناصر را در آموزش‌های خود داشته باشند، بسیار اندکند.»[8]
🔷 با مقایسۀ اکنکار و اسلام در عوامل معنوی که آداب فردی هستند و عوامل اخلاقی که آدابی فردی-اجتماعی هستند، بهراحتی میتوان دریافت که کدامیک از این دو به مادّیگرایی نزدیکترند.
♦️ اکنکار آیینی که حتی کتاب مقدس ادعایی‌اش را برای جذب پول و زنده نگه داشتن آیینش می‌نگارد و حتی از پیروانش حقِّ عضویت دریافت می‌کند و نیز برای مشاورههایش از دیگران دلار می‌گیرد، دیگران را به مادّیگرایی متهم کرده است![9]
🔻 پی‌نوشت:
[1]. شریعت کی سوگماد، توئیچل، بی‌تا، دوجلد، ترجمه هوشنگ اهرپور، بیجا، ج1، ص 274-275.
[2]. اکنکار کلید جهانهای اسرار، توئیچل، ترجمه هوشنگ اهرپور،چ دوم، تهران، نگارستان کتاب، 1382، ص 172.
[3]. همان، ص 46.
[4]. دندان ببر، ترجمه هوشنگ اهرپور،چ پنجم، تهران، نگارستان کتاب و زرین،1381، ص 257.
[5]. شریعت کی سوگماد، توئیچل، بی‌تا، دوجلد، ترجمه هوشنگ اهرپور، بیجا، ج1، ص 162.
[6]. همان، ص 255.
[7]. همان، ص 106.
[8]. همان، ص 160.
[9]. سودای دین داری، عبدالحسین سبزواری، نشر صهبای یقین، قم، ص 234.
#عرفان_های_نوظهور
#مدعیان_دروغین
#اکنکار
#اکیست
https://eitaa.com/antihalghe