🍀صلح امام حسن مجتبی یک صلح ظاهری نیست و قائم به شخص نبوده🍀 🔹وقتى امام مجتبى مى‏ آيد صلح‏ نامه را امضا مى‏ كند، سيد الشهداء به احترام امضاى برادر كه امام است، هيچ مطلبى را و هيچ مسأله‏ اى را مطرح نمى‏ كند چون برادرش امضا كرده. برادرش آمده اين صلح را امضا كرده: تا وقتى كه معاويه زنده است اين حكومت و خلافت مربوط به او باشد، وقتى كه معاويه از دنيا رفت آن موقع اين خلافت به اهلش برگردد. اين امضايى بود كه حضرت كرد، گرچه همه را [معاويه‏] زيرپا گذاشت ولى بالاخره خب اين زنده بود.امام عليه‏ السلام وقتى كه به امامت مى‏ رسند مى‏ توانند بگويند ايشان امام بودند، امضا كردند بنده هم امام هستم اين امضا را مى‏ گذارم كنار! من هم امام هستم براى خودم! ايشان تا وقتى كه امام بودند محترم بود ما هم حرفى نزديم، ما هم خلاف نكرديم، ما هم اقدام نكرديم، ما هم بر عليه معاويه كارى انجام نداديم، ولى الان من امام هستم وقتى كه من امام هستم ديگر در اين صورت من مى‏ توانم بيايم اين مسأله را الغا كنم و لغو كنم. حضرت اين كار را نكردند؟ چرا نكردند؟ 🔹چون امامت یک امر جاودانگى است. امام به وجود ظاهرى خودش قائم نيست، امام به وجود حقيقى و ولايى خودش قائم است. امضايى كه امام مجتبى مى‏ كند اين امضا نه تنها در زمان امام مجتبى حجت است، بلكه الان براى امام زمان عليه‏ السلام در اين زمان هم حجت است. يعنى امام زمان نمى‏ تواند بر خلاف امضايى كه امام مجتبى عليه‏ السلام در هزار و چهارصد سال پيش كرده عمل كند، گرچه هزار چهارصد سال پيش امام مجتبى از اين دنيا رحلت كردند، بكنند! امضايى را كه امام مجتبى مى‏ كند با دست ظاهرى و قلم ظاهرى امضا نمى‏ كند، امضاى امام مجتبى امضا از روى آن حقيقت ولايى باطن است و آن ولايت قائم به شخص نيست، آن ولايت يك امر مستمر است. يك وقت در پيغمبر طلوع دارد و ظهور و تجلى دارد، يك وقت در أميرالمؤمنين عليه‏ السلام دارد به حسب ظاهر، يك وقت در امام مجتبى دارد، يك وقت در موسى بن جعفر دارد يك وقت به امام رضا و امام هادى، الان هم در حضرت بقية الله ارواحنا فداه، سريان و جريان دارد.۱ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱_📀شرح دعاى ابو حمزه ثمالى 1436،جلسه 9 حضرت آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی رضوان الله علیه 🌸🌷🌸🌷🌸 https://eitaa.com/anwarmalkot2