وقتی با عراقی ها هم صحبت میشی که چرا دارن این صبحانه رو به این نیت میدن و انقدر به خانم ارادت دارن بغض گلوتو میگیره رنگ امید و ایمان و ارادت تو زندگی هاشون خیلی پررنگه من عاشق این همزبونی ام. بشینم و برام تعریف کنن. از سختی راه زندگیشون میگن و شیرینی انتها با حاجت گرفتن ....