اگر شخصی در زمینهای تخصص نداره،
یکی از بزرگترین حماقتهاش اینه که
اَدای متخصص بودن رو در بیاره...
در کوتاهمدت آدمهایی که متوجه نمیشن
تشویقش میکنن، اما اعتبارش رو پیش
اهلِ فن از دست میده و بعد غرور و جایگاه
کاذب و حسش از اینکه ضایع نشه، اجازه
شاگردی کردن و یاد گرفتن رو هم ازش
میگیره؛ یعنی در واقع توقف رشد خودش
رو به دست خودش امضا کرده...