به نام خدا آسیداسماعیل شاکر، امام جمعه‌ی محبوب‌م سلام حقیر، به نیکی به وظایف قانونی حضر‌ت‌عالی آگاهم؛ بنابراین این نامه را یک «درددل با محبوب» تلقی فرمایید. نمی‌توانم از اثرگذاری شخصیت کاریزماتیکی چون حضرت‌عالی، به راحتی عبور کنم. نوشتارم را وارد تکلفات نمی‌کنم. مرا ببخشید. آدم، مشکلات بزرگ‌ش را با نزدیک‌ترین‌ها، در میان می‌گذارد.‌ از این رو طبیعی است که من هم مشکلات شهرم را با شما، به اشتراک بگذارم. سیداسماعیل عزیز، در قامت یک شهروند اردکانی، که تلاش کرده شهرش را عاشقانه، دوست بدارد، عرض می‌کنم: «مسیری که اردکان در حوزه‌ی صنعت به پیش می‌رود، اردکان را به زودی، تنها، به خوابگاه صنعت، بدل خواهد ساخت و مهاجرت اردکانی‌ها را سرعت خواهد بخشید». بارقه‌های امیدم بعد از خدا به شما متمرکز شده است. مسیری که اردکان، با سرعت در حال نورد است، مسیر نابودی آب و خاک و هوا است، مسیر مهاجرت شهروندان اردکانی است، مسیر نابودی بوی کاه‌گل و خاک باران خورده است، مسیر نابودی هویت‌هاست... امام جمعه‌ی عزیزم هر چیزی را ظرفیتی است.‌ آب و خاک و هوا و زیرساخت‌های اردکان را هم ظرفیتی. حقیر به عنوان یک شهروند عادی، فکر می‌کنم ما مدت‌هاست از این حد و ظرفیت، عبور کرده‌ایم. عبور از این ظرفیت، نه تنها سبب نشده جلوی استقرار صنایع آلاینده در این دیار گرفته شود، بلکه استقرار این صنایع، سرعت نیز گرفته است!!! اردکان و اردکانی‌های نجیب، دِین خود را در حوزه‌ی تولید به این مملکت، به بهترین نحو، ادا کرده‌اند. خود را فدا کرده‌اند تا تولید این مملکت نخوابد. لیست فداکاری‌های اردکان و اردکانی، عجیب، طولانی است: هوای پاک داده‌اند، و هوایی آلوده‌تر از تهران، تحویل گرفته‌اند؛ خودشان قریب به یک دهه، دبه به دست می‌گیرند اما زلال‌ترین آب‌ها را روی فولاد ریخته‌اند؛ درهای باز خانه‌هایشان را داده‌اند و به جای آن درهای ضد سرقت و دوربین‌های مداربسته و دزدگیرها را تحویل گرفته‌اند؛ سلامتی‌شان را داده‌اند، و تخت‌های شیمی‌درمانی را تحویل گرفته‌اند و ... بله، اردکان و‌ اردکانی در مسیر تولید، کم نگذاشته است. هر چند که این‌ها پیامد تولید نیستند، بلکه پیامد توسعه‌ی نامتوازنند. اما صنعت برای اردکان و اردکانی چه کرده است؟ ◽ آب خلیج‌فارس به اردکان رسیده است. چرا چادرملو، اقدامی برای اتصال آب خلیج‌فارس به شبکه شرب شهری اردکان، انجام نمی‌دهد؟ چرا مسئولان شهر به حفر چاه فکر می‌کنند؟ ▫️ بیمارستانی ساخته‌اند؟ گل‌گهر سیرجان، بیمارستان ۲۲۰ تخت‌خوابی برای مردم سیرجان می‌سازد، اینجا برای تامین اکسیژن بیمارستان در ایام کرونا، منت می‌گذارند. ▫️کارخانجات شیشه اردکان، آهن و فولاد ارفع، فولاد غدیر ایرانیان، کارخانجات کاشی، فولاد کیوان، تارا شمش، فولاد هلال، شرکت‌های پیمانکاری بزرگی مثل آسفالت طوس، پامیدکو، ارکان تدبیر، آپکو، فناوران فولاد آبتین، معادن بزرگ و کوچک شهرستان، شرکت‌های آهک، و صدها نام دیگر صنعتی، همه‌ی این‌ها، با هم، برای اردکان، چه کرده‌اند؟ 🔺 جواب مشخص است: تقریبا هیچ! چادرملو سال ۱۳۷۱ تاسیس شده است؛ سی سال!!! از تاسیس چادرملو گذشته است. طی این ۳۰ سال، حتی یک درمانگاه برای اردکان، نساخته است. آنچه که از چادرملو‌ برای اردکانی‌ها طی این ۳۰ سال باقی مانده است، فقط گودالی عظیم است! امام جمعه‌ی عزیز! واقعیت این است. هیچ‌کدام از شرکت‌های مستقر در اردکان - به جز یک شرکت- تقریبا هیچ گام موثر و قابل توجهی در ایفای مسئولیت‌های اجتماعی در اردکان، بر نداشته‌اند. شرایط هم به گونه‌ایست که در آینده هم بر نخواهند برداشت. سیداسماعیل عزیز! بدون تردید، پهن کردن فرش قرمز برای صنایع آلاینده که هیچ تلاشی برای رعایت الزامات زیست محیطی و اجتماعی نمی‌کنند، خطایی نابخشودنی است. خجالت‌آور نیست که مجموع درآمد عملیاتی فقط دو شرکت مستقر در اردکان (چادرملو و ارفع)، برای سال مالی۱۴۰۰، قریب به ۵۵ هزار میلیارد تومان باشند، اما تنها بیمارستان شهر، ملتمسانه به دنبال یک دستگاه آمبولانس باشد؟! این صنعت به جز فشار بر زیرساخت‌های این شهر، برای مردم چه‌ کرده است؟ طبق تحقیقات صورت گرفته، یکی از آلاینده‌ترین واحدهای تولیدی، نیروگاه‌های حرارتی می‌باشند. با کدام توجیه، تمامی مسئولان شهرستان در برابر استقرار نیروگاه ۲ چادرملو در مجاورت نیروگاه فعلی، سکوت کرده‌اند؟ به ما هم بگویید دل‌مان آرام گیرد. به عنوان یک شهروند و دوست‌دار حضرت‌عالی که می‌دانم در دل‌های مردم اردکان جای دارید، عاجزانه خواهشمندم، اجازه ندهید با پیشرفت صنایع آلاینده به نام طرح‌های توسعه، زندگی در این شهر، بیش از پیش برای شهروندان اردکانی دشوار گردد. بی‌ادبی مرا به بزرگواری خویش ، ببخشایید. با احترام مهدی ناظمی اردکانی ۵ دی‌ماه ۱۴۰۱ 🔸اردکان خبر🔸 @ardakankhabar