خلاف منطق رهبری نظام بود؛ مقام معظم رهبری بارها تأکید کردهاند که اگر دولت دچار مشکل است باید تلاش کنیم دولت اصلاح و نقاط ضعفش پوشش داده شود. نباید دولت را جدای از نظام دید. دولت بخشی از کلیت نظام جمهوری اسلامی است و هر آنچه که ضعف و قوت دارد، ضعف و قوت همه ماست. با این نگاه، مجلس ولو با نیت خیرخواهانه نباید اصل را بر ستیز با دولت هر چند دارای جهت گیری سیاسی متفاوت و ناتوان داشته باشد.
ضدامنیتی و بحرانآفرین بود؛ این طرح در صورت جریان پیدا کردن میتوانست به آشوبی خودساخته در کشور بدل شود که زمینهساز آشوبگری مطلوب آمریکا میشد. بدیهی است که رسیدن به مرحله استیضاح باب حرفها و تندرویهایی را در کشور میگشود که هر کدام میتوانست همچون زخمی باشد که دشمنان این نظام بر آن بنشینند و امنیت جامعه را هدف قرار داده و بلوا به پا کنند مورد استفاده قرار گیرد.
غیرانقلابی یا ضدانقلابی بود؛ سیاستهای خصمانه شیطان بزرگ و سگهای ولگرد آن در منطقه نشان میدهد که کمر به بیدولتسازی کشورهای خط مقاومت غرب آسیا بستهاند و ما که این را میبینیم و درک میکنیم، باید با هوشیاری مانع هر گونه بستری برای نقشههای شوم آنها شویم که این طرح ناخواسته منجر به پیاده سازی اهداف دشمن در منطقه می شد.
آنچه گذشت خلاصهای از توضیحات ذکر شده از سوی بنده در جلسه فوقالذکر بود که برای درج در تاریخ ذکر شد و حاضران در جلسه میتوانند نسبت به صحت آن گواهی دهند. خلاصه آنکه خدا را شاکرم که مداخله رهبری فرزانه انقلاب مانع ادامه یافتن این طرح شد و صد افسوس میخورم که ای کاش نیازی به ورود ایشان به صحنه نمیشد و عناصر دلسوز طراح جریان استیضاح که از برادران عزیز و فداکار بنده و با نیت خیر بودند با دقت بیشتری به میدان کنشگری میآمدند. صد البته همه بیان و استدلالهای فوق به معنی عدم توجه و نادیده گرفتن ضعفهای دولت و جناب آقای روحانی نیست که پرداختن به آن مجال دیگری را میطلبد ضمن اینکه اینجانب و سایر دلسوزان کشور و انقلاب مکرر در گذشته به آن پرداختهایم. همچنان که این موضعگیری به مثابه تقدیم چک سفید امضاء به آقای روحانی و دولت ایشان نخواهد بود و همه منوط به همکاری برای رفع مشکلات مردم و کشور میباشد.