✨شیوه های تدوین در خاطرات شفاهی استاد حمید حسام بخش دوم 🖊...جواب چیست؟ بله، به گردن نویسنده است. منِ نویسنده خروجی داده ام. اینکه قدما می گفتند العهده علی الراوی، این حرفی است که اگر امروز شما بخواهید بگوییئ "من نوشته ام، از خودش بپرسید"این درست نیست. ما باید محقق باشیم قبل از مدون بودن، یعنی حاق واقعه و حق واقعه را پیدا بکنیم. با این نگاه که کار تحقیق بر تدوین مقدم است، شما با انبوهی از داده ها که روی میز شما گذاشته شده مواجه می شوید. شما باید اینها را بسامان کنید، به تعبیر غربی ها ارنج نمایید و یک ریختار و قواره واحدی برایش درست بکنید، این متفاوت و متمایز و گاه مشترک می شود. از این جهت گفتم ممکن است شما بیایید بحث رمان را داشته باشید؛ اصلا گاهی آنجا معنای تالیف بیشار صحیح است. چون شما دارید مبانی غیر داده را از ذهن خلاقه خودتان درهم می پیچید، تالیف می کنید، داده هایی را به شما نداده اند. از این جهت خواهشم این است که این قاعده را در جلستان نقد داشته باشید که وقتی می نشینیم خاطره ای را نقد می کنیم، آن را با مبانی خاطره نقد کنیم. این مشکل همیشگی ماست؛ هرآنچه که داریمف فکر می کنیم یک کفه ترازو استو می توانیم برای اقامه و داوری برای آن سویِ ترازو، آن را توی محک بگذاریم، اما سنگ محک هر موضوع متفاوت است. باز تاکید می کنم بحث ما در حوزه خاطرات یا خاطرات شفاهی است، شفاهی از این جهت که شَفَتینی، زبانی، دولَبی بیان شده و این خاطره شفاهی خاطره مکتوب نیست، خاطره ای است که مصاحبه به شما داده است... ادامه دارد... #حمید_حسام_۲ بخش دوم #انتشارات_آسمان_سوم منبع:پلاک هشت، شماره ۴ @asemane3