«خاک این بادیه از برگ گل آکنده شده است؟ یا تن توست که در دشت پراکنده شده است!» تو به میدان زدی و لشکریان کوفه همه گفتند مگر شیر خدا زنده شده است پسرم رفتی و پیش تن صد پاره تو کار من گریه ولی کار عدو خنده شده است خاک از شرم تن زخمی تو سرخ شده «آب از خشکی لب های تو شرمنده شده است» آه ای یوسف من جسم تو با پیرهنت اربا اربا شده در دشت پراکنده شده است مهدی شریفی @ashaarsharifi