م که عرق شرم بر پیشانی اش نشسته بود رو به پریا کردم و گفتم: -چی بگم بهت اخه خواهرشوهر!مظلوم تر از اقا پویا کسی رو پیدانکردی اذیت کنی. همگی باهم خندیدند.آن شب به خوبی و خوشی به پایان رسید. روزها از محرم شدن و نامزدی من و پویا میگذشت .پویا هرروز به دیدنم می آمد و ما آن روز را باهم سپری میکردیم .من با تمام وجوداحساس خوشبختی میکردم و هرگاه که سرشار از خوشبختی می شدم ,احساس میکردم که بعد از این همه خوشبختی غم به سراغم خواهد آمدولی هربار با دیدن پویا همه ی غم ها از وجودم تهی میشد. پویا شده بود نیمی از وجود من که اگر لحظه ای او را نمی دیدم پریشان خاطر میشدم. من عاشق پویا بودم و هیچگاه فکر نمیکردم که روزی نتوانم بدون وجودکسی که عاشقشم زنده بمانم. یک روز صبح وقتی از خواب بیدار شدم احساس عجیلی وجودم را فراگرفته بود .انگار قراربود اتفاق بدی برایم بیفتد دلشوره به جانم افتاده بود. از اناقم خارج شدم به صورتم آبی زدم و از پله ها پایین رفتم در همان لحظه متوجه حضور پویا شدم که روی اولین پله در حالی که گل رز سفیدی در دست دارد,ایستاده و به من لبخند میزند. از خوشحالی دیدار او دلم میخواست به سویش پروازکنم.روبه رویش ایستادم و گفتم : -سلام! این موقع صبح اینجا چیکارمیکنی؟چرا بهم زنگ نزدی؟ -سلام خانم خانما.ناراحتی میتونم برما؟ -نه اصلا خیلی هم خوشحالم -بفرمایید یک شاخه گل رز زیبا برای خانمی زیباتر -چقدر خوشگله .خیلی ازت ممنونم پویا جان .این گل زیبا به چه مناسبت خریده شده؟ -این گل با دوتا هدف خریده شده ,بیا بریم تو حیاط تا واست توضیح بدم -باشه بریم شدیدا مشتاق شنیدنم واردحیاط شدیم .پویا روبه رویم ایستاد و گفت :ثمین جان اولین هدف این گل ,نشون دادن علاقه بیش از حد من به شماست و دومین هدفش ,نشون دادن تاسفم از اتفاقی که افتاده و من هنوز دلشو پیدانکردم بهت بگم -چه اتفاقی افتاده پویا؟جون به لب شدم بگو دیگه -ببین عزیزم اتفاق بدی نیست فقط گفتنش واسم سخته -پویا حرف بزن تا سکته نکردم -خدانکنه گلم .راستش من باید واسه یه ماموریت کاری یک هفته برم شیراز .از این اتفاق خیلی ناراحتم ولی باید حتما به این سفر برم. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 محکمترین_بهانه نویسنده_زفاطمی(تبسم) پارت_بیست_هشتم با شنیدن خبر رفتن پویا ,اشکهایم جاری شد .پاهایم توانی برای ایستادن نداشت روی لبه استخر نشستم .پویا با دیدن حال من گفت: -ثمین جان چرا مثل بچه ها گریه میکنی ؟ثمین جانم؟اگه بگی به این سفر نرو ,نمیرم .به جون خودم قول میدم که نرم .وقتی تو ناراحتی قلبم نمیتپه عزیزدلم.ثمین جان میخوای که سفرم رو کنسل کنم فقط لازمه لب ترکنی .هوم؟ -نه برو قول میدم دیگه گریه نکنم ولی تو هم باید قول بدی هرروز صبح ,ظهر و شب بهم زنگ بزنی باشه ؟ -باشه عزیزم قول میدم.حالا دیگه بخند دخترلوسم. -خودت لوسم کردی پس اعتراض وارد نیست .حالا کی میخوای بری ؟ -امشب ساعت 8 پروازدارم ,اومدم تا اون ساعت رو باهم باشیم.موافقی بریم بیرون؟ -اوهوم.بزار به مامان خبر بدم و آماده بشم.زودمیام -باشه عزیزم.منتظرم. مادرم در آشپزخانه مشعول آماده کردن میز صبحانه بود به سمتش رفتم و گفتم: -مامان جان اگه با من کاری ندارید میخوام با پویا برم بیرون؟شب ساعت 8 پرواز داره .وقتی پویا رو رسوندم فرودگاه برمیگردم. -برو .خوش بگذره .مواظب خودتون باش شب زود برگردی -چشم .فعلا سوار ماشین پویا شدم و او به راه افتاد.من در طول مسیر سکوت کرده بودم و هرگاه به پویا نگاه میکردم اشکهایم میریخت پویا که متوجه شده بود گفت : -ثمین جان اگه گفتی میخوام کجا ببرمت -در حالی که بغض راه گلویم رابسته بود گفتم: -نمیدونم.کجا؟ -میخوام ببرمت کوه تا هرچقدر دلت میخواد فریاد بزنی تا آروم بشی ,من هروقت دلم میگیره میرم کوه. خیلی بهم آرامش میده .امیدوارم به تو هم چنین حسی رو انتقال بده. -چقدر خوب .من خیلی وقته کوه نرفتم .منم کوه رو دوست دارم قبلنا وقتایی که ناامید میشدم میرفتم کوه .وقتی استقامت کوه رو میدیدم سعی میکردم مثل کوه موقع مشکلات استقامت کنم -دقت کردی من و تو چقدر هم عقیده ایم ؟ -اره خییییلی. با این حرف هردو بلند خندیدیم و غم و غصه هایمان را به فراموشی سپردیم لحظاتی بعد ما پایین کوه ایستاده بودیم .از ماشین پیاده شدیم.کوه مثل همیشه پربود از آدمهایی که برای فرار از هیاهوی شهر به انجا پناه آورده بودند 🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸 محکمترین_بهانه نویسنده_زفاطمی(تبسم) پارت_بیست_نهم پویا در حالی که کوله پشتی اش را از ماشین برمیداشت گفت: -ببین هوا امروز چقدر عالیه.حاضری بریم باهم قله رو فتح کنیم . -اره خیلی خیلی مشتاقم هردوباهم به راه افتادیم .در بین راه از آرزوهایی که برای آینده داشتیم صحبت کردیم . بعد از کلی پیاده روی به نزدیکی های قله رسیدیم. در آنجا یک سفره خانه سنتی بسیارزیبا بود,من که دیگرتوانی برایقدم برداشتن ,نداشتم به پویا گفتم: -پویا جان میشه بریم