گر نتوانستم تحمل کنم با تمام وجودم داد زدم و گریه کردم مادرم که ترسیده بود وارد اتاق شد و گفت : 🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 محکمترین_بهانه نویسنده_زفاطمی(تبسم) پارت_شصت_سوم _چیه عزیزم چرا گریه میکنی ؟ خودمرا انداختم در بغل مادرم و گریه کردم وقتی آرام شدم از بغلش بیرون آمدم و گفتم : - مامان دلم برای همتون تنگ میشه ،اگه بعد رفتنم پویا رو دیدین بگو حلالم کنه که قلبشو شکستم - ماهم دلمون برات تنگ میشه مواظب خودت باش گلم . حالا بیا بریم بابا منتظرته بریم مامان جان برای بار آخر به اتاقم نگاه کردم و از اتاق خارج شدم به سمت سهیل رفتم و بغلش کردم و گفتم : - داداشی جون مواظب خودت و مامان بابا باش درساتو بخون .خیلی دوست دارم عزیزم . - ثمین جون نمیشه نری؟ بخدا اذیتت نمیکنم .قول میدم درسامو بخونم. نرو دیگه !من تنها میمونم, میشه نری ؟ - عزیز دلم من دارم میرم تا با رامین ازدواج کنم ولی قول میدم زود بیام دیدنت. باباهم قول میده عید بیارتت پیشم باشه داداش؟ - نمیخوام. آجی جون خب بیا باعمو پویا ازدواج کن, اینجوری لازم نیست با رامین بری باشه؟ در حالی که بی صدا اشک میریختم گفتم : - الهی من قربونت برم نمیشه گلم .من به رامین قول دادم - اما تو اول به عمو پویا قول دادی! مگه دوسش نداری؟ - پاهام رمقی نداشت روی مبل نشستم مامان که حالم را دید سر سهیل داد زد و گفت : - ساکت شو سهیل !تو کار بزرگترا دخالت نکن ,خداحافظیتو کردی برو تو اتاقت زود باش! -هر موقع اجی رفت منم میرم به سهیل گفتم: _بیا داداشی. می خوام چیزی بهت بگم سهیل نزدیکم شد آهسته گفتم : - داداشی آدمها گاهی مجبورمیشن تصمیماتی بگیرن که دوست ندارن منم الان مجبورم با رامین ازدواج کنم اگه آقاپویا رو دیدی بگو منو ببخشه باشه دادش گلم - باشه آجی جون با مامان و سهیل خداحافظی کردم و با پدرم و رامین به سمت فرودگاه براه افتادیم . 🌸🌸🌸🌸🌸🌸