پرسیدم: –مگه همسایه نبودید، مادر علی قبلا تو رو ندیده بود؟ سرش را کج کرد. –همسایه که نه، تو یه محل بودیم. شاید یکی دوبار منو دیده بود. من چون دانشگاه می رفتم سرم همیشه تو درس و کتاب بود. از همون موقع مامانم مدام بین حرفاش با مامان علی از اعتقادات من تعریف می‌کرد که دخترم متحول شده و نمازش اول وقت شده و از این جور حرفا. خلاصه، بعد از این که ازدواج کردیم تا مدت ها همه چی خوب بود. فوری گفتم: –تا وقتی که با این گروه ها آشنا شدی درسته؟ نوچی کرد. –مشکل علی اونا نبودن، افکارش بود. وقتی من نظریات اونا رو می گفتم بدون دلیل ردشون می‌کرد. یا حداقل من رو نمی‌تونست قانع کنه. نمی‌تونست بهم ثابت کنه چرا باید اونا رو بذارم کنار. یه جورایی احساس می‌کردم می‌خواد نظریاتش رو بهم تحمیل کنه. ریزبینانه نگاهش کردم. –ولی من از حرفای علی فهمیدم که تو روابطت رو با اونا خیلی صمیمی... حرفم رو برید. –خب وقتی کسی حرفای اونا رو قبول نداشته باشه این روابط هم براشون غیر عادی می شه. با چشم‌های گرد شده نگاهش کردم. –انگار تو واقعا عاشق اونا و حرفاشون شدیا. لیلافتحی‌پور 🌸🌸🌸🌸🌸