آغوش احمد برای من حکم بهشت را داشت. خود آرامش بود که حاضر نبودم لحظه ای آن را از دست بدهم. احمد به صورتم دست کشید و گفت: یخ کردی عروسک خانوم. بیا بریم این جا سرده. دستش را دور شانه ام حلقه کرد و با هم از انباری بیرون آمدیم. احمد در انباری را بست و با هم به سمت اتاق رفتیم. احمد مرا به داخل اتاق فرستاد و گفت: شما بشین من برم استکان بیارم با هم چای بخوریم. چشم گفتم و وارد اتاق شدم. کنار علاء الدین نشستم تا گرم شوم. به دست تاول زده ام چشم دوختم. انگار دوباره سوزشش سوختگی اش برگشت. دستم را مشت کردم و کمی عقب تر نشستم. ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ با احساس تکان خوردن چیزی درون رحمم سر جایم خشکم زد هم ترسیدم هم انگار ذوق کردم. حس غریب و قشنگی بود. اولین بار بود که وجود فرزندم را حس می کردم. انگار چیزی مثل ماهی درون شکمم شنا کرد و از این طرف به آن طرف رفت. جارو را گذاشتم و روی زمین نشستم. دستم را روی شکمم گذاشتم و قربان صدقه فرزند پنج ماهه ام رفتم. برایش آیة الکرسی و چهار قل خواندم و دعا کردم سالم و سلامت باشد. به تولدش که فکر می کردم دلم برایش ضعف می رفت. به گمانم اوخر شهریور یا اوایل پاییز دنیا می آمد. هر روز برایش کلی بافتنی می کردم. کلاه، لباس، شلوار و ... هر چه که دستم می آمد و می توانستم برایش می بافتم. آفتاب اردیبهشت ماه گرم بود و زمین را خشک کرد. دوباره از حوض آب برداشتم و دور حیاط پاشیدم و مشغول جاروی حیاط شدم. هم زمان با جارو کشیدن زیر لب ذکر می گفتم و برای سلامتی و فرج امام زمان صلوات می فرستادم. از جارو زدن که فارغ شدم به مطبخ رفتم. کمی برنج در سینی ریختم و مشغول پاک کردن برنج بودم که صدای در حیاط آمد. هنوز ظهر نشده بود و برگشت احمد به خانه عجیب بود. از مطبخ بیرون آمدم و به استقبال احمد رفتم. سلام کردم و به او که با لبخند به سمتم می آمد گفتم: خیر باشه این وقت روز. احمد پاکت کوچکی از جیبش در آورد. به دستم داد و گفت: خیره خانم. برات ویارونه آوردم. پاکت را از دستش گرفتم و با دیدن درون پاکت آب دهانم راه افتاد. از او تشکر کردم و گفتم: دستت درد نکنه ... این همه راه اومدی واسه همین؟ احمد به رویم لبخند زد و گفت: دیگه ببخش کمه اولین بار بود دیدم آوردن هم بارش کم بود هم قیمتش گزاف فقط کم گرفتم بچشی. ان شاء الله چند روز دیگه فراوون میاد برات بیشتر میارم. از او تشکر کردم و گفتم: ممنون زحمت کشیدی. احمد سرم را بوسید و گفت: کاری نداری من برم؟ _کجا بری تازه اومدی که _برم در حجره بازه فقط اومدم اینو بهت برسونم و برم. _برو به سلامت خدا به همراهت. احمد شکمم را بوسید و گفت: مواظب فسقل بابا باش. لبخند زدم و گفتم: چشم مواظبم. احمد خداحافظی کرد و رفت و من دوباره در خانه تنها شدم. 🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بسم الله الرحمن الرحیم یک‌سال‌و‌نیم‌با‌تو پارت‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭‭157‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ ز_سعدی مشغول هم زدن نهارم بودم که دوباره صدای باز شدن در حیاط آمد. لبخند بر لبم نشست و به استقبال احمد رفتم. احمد با خوشحالی به سمتم آمد. سلام کردم و جواب گرفتم. _خوبی قربونت برم؟ با لبخند عمیقی جواب دادم: الحمدلله خوبم. چه خوب کردی نهار اومدی خونه. خیلی وقت بود با هم نهار نخورده بودیم. احمد گفت: برای نهار نیومدم. برو آماده شو با هم بریم. _خیره ان شاء الله. کجا بریم؟ احمد با شوق و ذوق گفت: حاج بابا رو تو مسجد بازار دیدم. بهم گفت بچه داداش محمد دنیا اومده. خوشحال گفتم: مبارک باشه. ان شاء الله قدمش خیر باشه. احمد با خوشحالی گفت: ان شاء الله. خیلی برای داداش خوشحال شدم. برو آماده شو اول بریم حرم برای شکر بعدش بریم خونه داداش. به مطبخ نیم نگاهی کردم و پرسیدم: نهار نخوریم؟ احمد کتش را در آورد و گفت: چرا بخوریم. با هم به مطبخ رفتیم. نهار که خوردیم احمد ظرف ها را شست و من به اتاق رفتم تا لباس بپوشم. سوار ماشین شدیم و به حرم رفتیم. زیارت کوتاهی کردیم و نماز شکر خواندیم. از حرم که بیرون آمدیم احمد گفت: بریم کادو چشم روشنی بگیریم. پرسیدم: چی میخوای بگیری؟ احمد با ذوق گفت: بریم برای خوشگل عمو النگو بگیریم. با ذوق گفتم: مگه بچه اش دختره؟ احمد خوشحال سر تکان داد و گفت: آره آقام می گفت دختره. _خدا ببخشه بهشون. ان شاء الله زیر سایه پدر و مادرش درست و حسابی تربیت بشه. سوار ماشین شدیم و احمد به راه افتاد. گفت: برای دختر خودمونم طلا بگیریم. با خنده پرسیدم: مگه بچه ما دختره؟ _از کجا معلوم نباشه؟ شانه بالا انداختم و گفتم: نمی دونم ولی خانباجی میگه بهت میاد پسر داشته باشی.