چرا جزایر سه‌گانه ایرانی است؟ ایران زمانی حق حاکمیت این جزایر را داشت، که شیخ‌نشین‌های عربی و امارات متحده حتی وجود خارجی نداشتند. این مساله بار‌ها در اسناد و گزارشات انگلیسی و روسی نیز تاکید شده است. به طور مثال سر دنیس رایت، سفیر بریتانیا در تهران، طی دهه‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ خورشیدی، در تایید مالکیت ایران بر جزایر سه‌گانه و تابعیت ایرانی شیوخ قاسمی لنگه در خاطراتش می‌نویسد: «از سال‌های ۱۸۸۰ بر سر مالکیت چهار جزیره کوچک میان ایران و انگلیس اختلافات مکرری بروز کرد. این جزایر عبارت بودند از تنب بزرگ و کوچک، سیری و ابوموسی که همه در اطراف تنگه هرمز حد فاصل دو ساحل خلیج فارس قرار داشتند. از زمانی که شیوخ قاسمی به عنوان حکام بندر لنگه به ایران خراج می‌دادند، در مورد این جزایر مشاجره‌ای نداشتند و به طور کلی متعلق به ایران تلقی می‌شدند. ولی به دنبال کشمکش و کشتار در میان قبیله قاسمی و تعیین حاکم ایرانی برای بندر لنگه، شیوخ عرب از آن سوی ساحل سر بر داشتند و انگلستان هم از ادعاهایشان پشتیبانی کرد که این جزایر سرزمین پدرشان است و حاکمیت آن‌ها اینک بر عهده شیوخ قاسمی راس‌الخیمه و شارجه است و چنین نتیجه گرفتند که اعمال حق حاکمیت از طرف حاکم لنگه بر آنها، نه از حقوق حکومتی او به عنوان حاکم لنگه، بلکه در مقام شیخ قاسمی بوده است. از نظر ایرانیان ساکنان جزیره ولو اینکه عرب بودند، حق مالکیت ایران را با پرداخت مالیات تایید می‌کردند و آنچه روزی مال ایرانیان بوده، نمی‌توانست ناگهان مال اعراب شود». در تمام نقشه‌های موجود تا پیش از سال ۱۸۹۸ م. این جزایر جزئی از قلمرو ایران هستند. حتی در نقشه‌ای که در کتاب «ایران و قضیه ایران» لرد کرزن در سال ۱۸۹۲ م. از سوی انجمن سلطنتی جغرافیای بریتانیا منتشر شده، این جزایر جزئی از قلمرو ایران محسوب شده‌اند. نقشه‌هایی نیز از طرف دولت روسیه تزاری و دولت اتحاد جماهیر شوروی تهیه شده است. ایران در شورای امنیت سال ۱۹۷۱، برای اثبات حق حاکمیت خویش بر جزایر، نقشه‌ای از خلیج فارس را که در سال ۱۹۶۷ به مناسبت پنجاهمین سال انقلاب اکتبر در شوروی چاپ شده است، انتشار داد. در این نقشه که به عنوان سند حقانیت ایران در سازمان ملل توزیع گردید، نقشه‌های جزایر تنگه هرمز به نام جزایر ایرانی ذکر گردیده و ذیل هر یک از جزایر نام ایران قید شده است. در اطلس یادبود پنجاهمین سالگرد انقلاب اکتبر که در سال ۱۹۶۷ از طرف شوروی انتشار یافته، جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، به رنگ قلمرو ایران در نقشه خلیج فارس مشخص شده‌اند و زیر نام هر جزیره، تعلق آن به ایران در پرانتز ذکر شده است. این نقشه در روزنامه اطلاعات روز دوشنبه ۲۲ آذر ماه ۱۳۵۰ منتشر شده است 📚📚 بر دل سیاه چه سود خواندن وعظ🤍🕊 ضرب المثل بالا را در مورد كسی ایراد كنند كه پند و اندرز در او حال آهن سرد كوبیدن و یاسین به گوش خر خواندن را داشته باشد . آورده اند كه ... مأخذ این مثال ، داستان شیخ بزرگوار ، سعدی است كه در گلستان خود چنین آورده است كه : ( كاروانی را در زمین یونان بردند ، نعمت بی قیاس بردند بازرگانان گریه و زاری كردند و خدا و رسول شفیع آوردند فایده نداد . چو پیروز شد دزد تیره روان چه غم دارد از گریه كاروان لقمان حكیم در آن میان بود ، یكی از كاروانیان گفت : كلمه ای چند از حكمت و موعظت با اینان بگوی ، باشد كه چندین نعمت ضایع گردد . لقمان گفت : دریغ باشد كلمه ای از حكمت با ایشان گفتن . آهنی را كه موریانه بخورد نتوان برد از او به صیقل ، رنگ با سیه دل چه سود گفتن وعظ نرود میخ آهنین در سنگ •✾📚 📚 📙 جنایتی نابخشودنی 🔹شخصي در بستر مرگ بود، دستور داد همه بستگان و دوستانش كنار بسترش بيايند تا او از همه آنها حلاليت بطلبد، اين كار انجام شد، و در آخر گفت: شتر سواري مرا نيز بياورند تا از او حلاليت بطلبم، شترش را آوردند، او دست بر گردن و صورت شتر كشيد و گفت: من مدتها بر تو سوار مي‌شدم، تو براي من زحمت فراوان كشيدي، اگر در اين مدت از من آزار و زحمتي ديدي و در علوفه تو كوتاهي كردم، مرا ببخش و حلال كن. 🔸شتر گفت: هر چه آزار و بدي به من كردي همه را بخشيدم، مگر اين گناه را كه گاهي افسار مرا به پالان الاغي مي‌بستي و خودت سوار بر الاغ مي‌شدي و مرا به دنبال الاغ مي‌بردي، و مردم نگاه مي‌كردند و مي‌ديدند كه جلودار من الاغي شده است، من هرگز اين گناه تو را نمي بخشيدم، تو چرا هتك احترام من نمودي و الاغي را بر من مقدم داشتي، مگر نمي دانستي كه مقدم داشتن نادان و ابله بر بزرگ و دانا، جنايتي نابخشودني است! •✾📚📚 📙 پاداش بزرگ 🔹دهخدا مادری داشت بسیار‌ عصبی بود و پرخاشگر؛ طوری که دهخدا بخاطر مادرش ازدواج نکرده بود و پیرپسر مجردی بود در کنار مادرش زندگی می‌کرد.