مُردَم از حسرتِ آهو رَوِشان و رَمِشان من ندانم به چه تدبیر به دام آرَمِشان نیک‌رویانِ جهان را چو سِرشتَند ز گِل سنگی اندر گِلشان بود همان شد دِلشان 🍃🌹🍃❤️