فرمود رضا(ع) شاه خراسان به شبیب...
گریه کن بر غربت و غم های مولایم حسین(ع)
می‌شود پاک از گناه هر آن که چشمش گریه کرد
بر مصیبت های بسیار دل آرامم حسین(ع)
عاشقش گشتم زمانی که به دنیا آمدم
آن دمی که باز شد با تربتش کامم ، حسین(ع)
گرچه "محمود" است نامی در خُور و زیبا ولی
کاش میشد بود در این زندگی نامم حسین(ع)
تا گدای کوی او گشتم گرفتم آبرو
زان زمان تا وقت مرگم من دگر شاهم حسین(ع)
هیچ از حق من نخواهم در دو عالم تا ابد
من فقط خواهم حسین(ع) خواهم حسین(ع)خواهم حسین(ع)
بارالهی یاریم کن گرچه "عاصی" گشته ام...
تا دهد از لطف خود در ماه غم راهم حسین(ع)
"عاصی"
🍃🖤🍃😭
🌹 نثار امام حسین علیه السلام و یاران ایشان ۳صلوات