بخشش را “بخش کن”… محبت را “پخش کن” … غضب “پریشانی” است… نهایتش “پشیمانی” است … هر چه “بضاعتمان” کمتراست … “قضاوتمان” بیشتر است… با “خویشتنداری” … “خویشاوند داری” … به “خشم” … “چشم” نگو … انسان “خوشرو” … گل “خوشبو” ست. “دوست داشتن” … را “دوست بدار”. از” تنفر ” …”متنفر”باش به “مهربانی” .. “مهر” بورز با “آشتی” …. “آشتی” کن و از “جدایی” …”جدا “باش….    ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌╭ 🇮🇷 کانال شعروادب ایران من 🇮🇷        (    ╰┈➤  @ashareiranman ✍ لطفا بہ اشتراک بگذارید⬆️ ⬆️