سلام علیکم دوستان و علاقمندان آموزش : ضمن تبریک میلاد با سعادت امام (عج) امشب به قافیه میانی شعر می پردازیم... قافیه میانی: بعضی از شاعران برای غنی¬تر کردن موسیقی شعر، گاه در پایان «نیم¬مصرع» هم¬قافیه می¬آورند: هنگام تنگدستی، در عیش کوش و مستی کاین کیمیای هستی، قارون کند گدا را قافیه درونی: گاهی قافیه در درون مصرع است، یعنی تنها در پایان مصرع یا نیم مصرع نیست؛ مانند: روح تویی، نوح تویی، فاتح و مفتوح تویی ذوقافیتین: گاهی شعر دارای دو قافیه پایانی است: بیا تا حال یکدیگر بدانیم ق.۲ ق.۱ مراد هم بجوییم اَر توانیم ق۲ ق۱ در غم ما روزها بی گاه شد روزها با سوزها همراه شد قافیه خطی: صورت ملفوظ قافیه و شکل خطی (مکتوب) قافیه باید یکسان باشد «بیز و خیز» = هم¬قافیه اند؛ اما واژه¬های «حضیض، لذیذ» از نظر صورت ملفوظ با «بیز و خیز» یکسانند، ولی چون شکل خطی آنها متفاوت است، قافیه کردن آنها درست نیست. چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی خداوند امر و خداوند نهی دوستان همراه ادامه آموزش قافیه هفته بعد خدمتتان ارائه می گردد : ارادتمندتان 🙏