امام باقر صلوات الله علیه از آباء گرامی‌شان از پیغمبراکرم(ص) «قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‏ لَمَّا أُسْرِيَ بِي إِلَى السَّمَاءِ»؛ حضرت فرمودند: وقتی که در لیله عسری مرا به معراج بردند، «فَصِرْتُ فِي السَّمَاءِ الدُّنْيَا ِ السَّادِسَةِ»؛ از آسمان دنیا تا رسیدم به آسمان ششم. دارد: «فَإِذَا أَنَا بِشَجَرَةٍ لَمْ أَرَ شَجَرَةً أَحْسَنَ مِنْهَا وَ لَا أَكْبَرَ مِنْهَا»؛ من برخورد کردم به یک درختی که به این زیبایی من ندیدم؛ احسن از او و اکبر از او ندیده بودم. نه زیباتر نه بزرگتر؛ «فَقُلْتُ لِجَبْرَئِيلَ يَا حَبِيبِي مَا هَذِهِ الشَّجَرَةُ » از جبرائیل سؤال کردم: دوست من این درخت چیست؟ «قَالَ هَذِهِ‏ طُوبَى‏ يَا حَبِيبِي‏»؛ آن هم خطاب به پیغمبر (ص)گفت: دوست من، این شجرۀ طوبی است، «قَالَ فَقُلْتُ مَا هَذَا الصَّوْتُ الْعَالِي الْجَهْوَرِي‏»؛ یک صدایی هم می‌شنیدم از این درخت که می آید. سؤال کردم از او: این صدای بلند، به قول ما  جوهردار که به گوشم می‌خورد چه می‌گوید: «قَالَ هَذَا صَوْتُ طُوبَى‏»؛ این هم صدای همین درخت است، « قُلْتُ أَيَّ شَيْ‏ءٍ يَقُول‏» ؛چه دارد می‌گوید: «قَالَ يَقُولُ وَا شَوْقَاهْ إِلَيْكَ يَا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ(ع)» به معراج رفته است؛ شجره طوبی دیده است؛صدای او را شنیده است. بعد جبرائیل برای او تبیین می‌کند. چه می‌گوید؟ می‌گوید: « وَا شَوْقَاهْ یَا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ(ع)»؛ یعنی من عاشق توأم، واشوقا غیر از این نیست. همه عاشق علی(ع) هستند. | حاج آقا مجتبی تهرانی | 🌸 🇮🇷🇵🇸 @AsheghaneRuhollah