💠یک_جرعه_نور تفسیر مختصر سوره مبارکه یونس. آیه‌ی۱۲ 🔹نكته‌ها: بارها خداوند از ناسپاسى انسان گِله كرده كه در هنگام اضطرار و سختى خدا را مى‌خواند، ولى پس از حلّ مشكل، از خدا غافل مى‌شود و او را فراموش مى‌كند. 🔹پيام‌ها: 1- ايمان به خداوند، در عمق روح انسان عجين شده و حوادث تلخ، عامل بيدارى اين وجدان و فطرت خداجوى اوست. «مَسَّ اَلْإِنْسٰانَ اَلضُّرُّ دَعٰانٰا» 2- آنان كه دعا و نيايش موسمى دارند، مورد انتقاد و كارشان بى‌ارزش است. «مَسَّ اَلْإِنْسٰانَ اَلضُّرُّ دَعٰانٰا» 3- دعا در هر حال جايز است؛ ايستاده، نشسته يا خوابيده. «لِجَنْبِهِ‌ ، قٰاعِداً ، قٰائِماً» 4- نيايش خالصانه، سبب رفع گرفتارى است. دَعٰانٰا ... كَشَفْنٰا 5- رفاه، زمينه‌ى غفلت است. «فَلَمّٰا كَشَفْنٰا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنٰا» 6- انسان، ناسپاس است. «مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنٰا» 7- آنان كه خدا را فراموش كنند، زندگى مادّى در نظرشان زيبا جلوه مى‌كند. «زُيِّنَ‌ لِلْمُسْرِفِينَ‌» 8- فراموش كردن الطاف خداوند، نوعى اسراف است. مَرَّ ... لِلْمُسْرِفِينَ‌ 9- هركس در رفاه، غافل و در گرفتارى دعا كند، مسرف است. مَسَّ اَلْإِنْسٰانَ اَلضُّرُّ دَعٰانٰا ... فَلَمّٰا كَشَفْنٰا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ ... زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ‌ 10- مرفّهان، ازخودراضى‌اند. «زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مٰا كٰانُوا يَعْمَلُونَ‌» https://eitaa.com/ashganvalayatarbaen