یک_جرعه_نور
تفسیر مختصر سوره مبارکه یونس. آیه ۳۵
🔹نكتهها:
آيهى قبل به مبدأ، معاد و خلقت هستى اشاره داشت و اين آيه به نبوّت، امامت و امر هدايت بشر اشاره مىكند.
هدايت دو نوع است: يكى نشان دادن راه، ديگرى رساندن به مقصد و مقصود. نوع اوّل، كار انبياست، «جَعَلْنٰاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا» امّا هدايت به معناى دوّم، خاصّ خداوند است. «إِنَّكَ لاٰ تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لٰكِنَّ اَللّٰهَ يَهْدِي»
«يَهْدِي إِلَى اَلْحَقِّ» و «يَهْدِي لِلْحَقِّ» ، هر دو به يك معناست.
طبق روايات متواتر از شيعه و اهل سنّت، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «الحقّ مع علىٍّ و علىٌّ مع الحقّ»، همواره حقّ با على عليه السلام است و على عليه السلام با حقّ است.
🔹پيامها:
۱. ارشاد و هدايت، يكى از شئون خداوندى است. «قُلِ اَللّٰهُ يَهْدِي» (ملاك پرستش، توانايى براى هدايت كردن است)
۲. هدايت صحيح، به علم گسترده و مصون از خطا، قدرت، محبّت و هدف نيازمند است. لذا جز خداوند و كسانى كه او به عنوان راهنما تعيين كرده، ديگران نمىتوانند هادى باشند. بتها و طاغوتها چگونه مىتوانند هادى باشند؟ «قُلِ اَللّٰهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ»
۳.كسى شايستهى پيروى است كه به حقّ راهنمايى مىكند. «أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ»
۴اصل نبوّت، امامت و اطاعت از رهبرىِ معصوم، يك اصل عقلى است. «فَمٰا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ»
https://eitaa.com/ashganvalayatarbaen