، اظهار ارادت عارفانه و عاشقانه به ساحت مقدّس امام عصر(ع) است ه يك شيعه معتقد، با برشمردن ويژگى هاى امام (بويژه امام عصر(ع) )، ایشان را مخاطب قرار مى دهد و با ذكر برخى حالات عبادى و غير عبادى قائم(ع) ، سلامى عاشقانه به ايشان مى گويد. آن گاه به شمارش معارف لازم شيعى از شهادتين تا شهادت بر امامان(ع) و بيان عقايد شيعى مى پردازد و به گونه اى نسبتاً كامل، ايمان خويش را بر ايشان عرضه مى دارد و موضوعاتى همچون: توحيد، نبوّت، امامت، رجعت، معاد، بهشت و دوزخ، حساب و كتاب، صراط و ميزان را به عنوان اركان ايمان مطرح مى كند و سرانجام، ولايت خود نسبت به امامان و برائت خويش از دشمنان ايشان را به روشنى باز مى گويد.   @ashooraa7